"Taehyung bize gerçeği söyle. O gün Jimin'i kim itti?" Taehyung yerinde titriyor başını bile kaldıramıyordu. Yapamam dışında bir şey sayıklamıyordu bile. "Yan-yanlışıkla oldu!"
——-
Jimin'in gözünden:
"Baloya çok az kaldı ama benim hala giyecek bir şeyim yok." Jungkook ile yatağımıza kurulmuş sıkı sıkı sarılmış vaziyetteydik. "Gitmesek mi Jimin? İçimde kötü bir his var." Dedi gözlerinden belli olan endişeyle. Kafamı kaldırdım ve çenesine öpücük bıraktım.
"Azıcık durur geliriz." Dedim onu da kırmayarak. Tüm arkadaşlarımız gidiyordu. Benim gitmemem garip olurdu. "Bu sıralar Yoongi'de bir gariplik var." Dedi düşünceli bir şekilde. Kollarımı hafifçe gevşettim ve yüz yüze gelmemizi sağladım. "Nasıl bir gariplik?" Birkaç saniye düşündü ve omuzlarını kaldırıp indirdi.
"Bilmiyorum. Bir şey saklıyor gibi ama hadi hayırlısı." Dedi. Son zamanda Yoongi ile pek konuşamamıştım ama onun üzerinde genel olarak bir gariplik olurdu. Jungkook uzandı ve dudağıma öpücük bıraktı. "Her şeyim benim, güzel bebeğim." Diyerek iltifatta bulundu.
Günümüz:
"Balo günü Hoseok'un sizden hoşlandığını mı öğrendiniz?" Yoongi dudaklarını birbirine bastırdı. "Evet." Savcı gözlerini onda gezdiriyordu. "Peki nasıldı konuşma? Sakin mi geçti?" Yoongi başını iki yana salladı. "Sakin değildi."
KİM BU KATİL TOPLAYALIM OYLARI az kaldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The End • Jikook
FanfictionBen ona her şey için çok minnettardım ve her zaman öyle olacaktım. O benim zaafımdı ama her şey karşılıklıydı çünkü onun zaafı da tam olarak bendim.
