hayat kanı

8.Bölüm

~ Kötü Sürpriz ~

Hayatta her zaman seçimler yapılırdı bazen bu seçimleri bizzat biz yapardık ve sonuçlarına katlanırdık bazense başkalarının seçimlerinin sonuçlarına katlanmak zorunda kalırdık.

KARANIN ANLATIMIYLA 24YIL ÖNCE

Ablam odasında uzun zamandır kapalıydı kapıda iki koruma vardı ve kuş uçmasına bile izin vermiyorlardı haliyle benim içeriye girmemede izin yoktu babam kesin talimat vermişti bunu bende kendi kulaklarıma duymuştum demişti ki "kimse girmeyecek o kahpe dölünün yanına" sertçe anneme dönmüştü iri bedeniyle.

"ANLADINIZMI"diye bağırmıştı ağlayan annemin yüzüne "kimse girmeyecek o orospunun yanına" bana dönmüştü o iri bedeni nasırlı elleri yüzümle buluşmuştu
attığı tokatın hızıyla yere yapışmıştım.

ağzımdaki kanını tatlı tuzlu tadıyla yüzümü buruşturmuştum "seni piç seni ben sana girmeyeceksin o orospunun yanına demedim mi" üstüme çöktü üstümdeki beyaz tişörtün yakalarından tutarak beni havaya kaldırdı "ailemizden bir namussuz çıktı sende onu öldürmek isteyeceğin yerde görmeye mi gidiyorsun ha".

bir tokat daha " yakamda olan elleri boğazıma kaydı iki kocaman eliyle boğazımı sıkıp beni boğuyordu minik ellerimle durdurmaya çalıştım ama gücüm yetmiyordu o nasırlı ellere tam nefessizlikten bilincimi kaybetmeye başlamıştım ki "YAPMA BEYYYY" diye bir feryat kopardı annem anında beni hızla bıraktı babam o kadar sert bırakmıştı ki kafamın arkasını vurmuştum görüntüler bulanıktı ama azda olsa seçebiliyordun anneme yönelmişti bu defa.

o nasırlı elleri annemin yüzüyle buluşmuştu "her şey senin suçun bu ailedeki tek namussuzluk eden orospu var onuda sen doğurdun senin suçun" hepsi bir tokat daha ve bir tane daha ve bir tane daha derken annemin yüzü kan içinde kalmıştı olduğu yere çöküp kalmıştı ama durmuyordu babam yumruklar atıyor ki tekmeler savuruyordu.

yattığım yerden sendeleyerek kalktım yavaşladımlarım ben minik ayaklarımla annemin yanına ulaşmaya çalıştım yani vücudumu anneme süper ettim ama pek bir işe yaramamıştı siper olmam bir tekme ile savrulmuştum avlunun ortasına bu defa alnımı vurmuştum yere alnımdan oluk oluk kanlar akıyordu kan kokusu midemi bulandırıyordu yeterdi artık dayanamıyordum annemin çığlıkları duyuyordum ama ben kafamı kaldıramıyordum gözlerim yavaş yavaş kararıyordu tek görebildiğim şey sadece kandı üstümdeki beyaz tişört kanla kaplanmıştı sesler çığlıklar benden uzaklaşıyordu son olarak tek duyduğum şey annemi feryadıydı "OĞLUMMMM" ve ebedi karanlık...

ALİN'İN ANLATIMIYLA (GÜNÜMÜZ)

Bu olamazdı lanet olsun hemen gitmek istiyordum buradan buhar olup uçmak istiyordum yanılıp yanılmadığımı anlamak için gözlerimi kırpıştırdım hayır gerçekti bu Karan Dinçer tam karşımda duruyordu üstelik yanında beni kaçırdığında gördüğüm Mert denen adam da vardı gerçi Mert bir şey yapmamıştı bana hatta teşekkür borcum bile olabilirdi ona bu manyak Karanın beni vurmasını engellemişti belki o gelmeseydi şu an bir ölüydüm.

Sandalyesinden uzaklaşarak bana ve Batuhan'a doğru ilerledi Mertte hemen arkasından geliyordu tam karşıma geçip "tanıştığımıza memnun oldum Alin hanım" diyerek elini öne doğru uzattı donup kalmıştım şaşkınlıktan Küçük dilimi tutacaktım neredeyse beynimde fırtınalar kopuyordu sanki ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum.

Batuhan elini omzuma attı ve kulağıma doğru "Alin iyi misin diye" fısıldadı bu fısıldama beni kendime getirmişti.

madem bir oyun oynuyor ve bu oyunda birbirimizi tanımamış gibi davranıyorduk o halde ben de onları zorlayabilirdim yüzüme kendinden emin bir gülümseme yerleştirdim elimi Karana uzattım ve öne uzatığı elini tutup sıktım"ben de tanıştığımıza memnun oldum Karan bey ama nedense gözüme bir yerden tanıdık geldiniz bu yüzden biraz duraksadım kusura bakmayın" oyununu devam ettirdiğimi anlayınca dudakları kenara doğru kıvrıldı "ben de sizi bir yerden tanıyormuşum gibi hissettim ama insanlar çift yaratatılmış derler Alin hanım belki de bu yüzdendir benzetmemiz"dedi imalı bir sesle "belkide" dedim bende onun gibi imalı bir şekilde elini benimkinden ayırıp yavaşça Batuhan'a uzattı tanıştığımıza memnun oldum Batuhan bey ben Karan" Batuhan ona uzatılan eli tutarak karşılık verdi o sırada Mert bir pamuğu andıran bem beyaz elini bana uzattı yüzünde mahçup bir ifade vardı sanki Karanın yaptıkları yüzünden onu özür diliyordu "tanıştığımıza memnun oldum Alin hanım ben Mert" elimi ona uzattım "ben de tanıştımıza memnun oldum Mert bey ama nasılsa siz de benim gözüme çok tanıdık geldiniz bir yerden tanışıyor olabilir miyiz".