hayat kanı

11.bolüm

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum bölüm yazmakta zorlanıyorum bu yüzden geçen hafta bölüm gelmedi bu hafta da özür olarak çok komik bir bölüm yazdım bol bol gülün o güzel yüzleriniz hiç solmasın sizin arkanızda biricik Nur narininiz var ;) bundan sonra bölümlerimiz her pazar 23:00'la 00:00 arasında gelecek sizleri çokkkk seviyorum umarım bu güzel ailemiz bir an önce büyür sizleri çokkkkkk seven biricik Nur narininizzzzzz  iyi okumalar

~Avukat~

Hayat neydi kimisi için paraydı kimisi için aşktı kimisi için nefretti kimisi için evlatlarıydı kimisi için sevdikleriydi ama benim için ne paraydı ne de aşktı benim için hayat nefretimin ve sevdiklerim üzerine kuruluydu şimdi onlar için susuyordum ilerde onlar için konuşacaktım ama bu konuşma silahlarla olacaktı...

Yazarın anlatımıyla (21yıl önce 7 Haziran)
Küçük Alin oturmuş karşısındaki polisin içtiği çayın bitmesini bekliyordu adam kırklı yaşlarda görünüyordu yada kırlaşmış saçları çokmüş yüzü morarmış göz altları üstündeki kırış kırış olmuş polis üniforması onu öyle gösteriyordu Alin bunula pek de ilgilenmiyordu bir an önce bu basık ve karanlık yerden çıkmak istiyordu ablasını saatler önce ambulansla evden almış götürmüşlerdi Alini'de önce hastaneye götürüp sonra karakola getirmişlerdi.

Alinin aklından her dakika her saniye o anlar geçiyordu Hatice teyzenin feryatları kerim abinin bağırışları hatta çığlıkları etraftakilerin ablası yaşarken sanki çok umursarmış gibi öldükten sonra umursuyormuş gibi yapması Alin farkındaydı o vah vahların yalan olduğunu tüh tüh daha çok gençti Allah taksiratını affetsin, güzelde kızdı, Allah yardım etsinlerin yalan olduğunu ama aynı onlara yapılan gibi Alinde onları umursamamıştı polisler geldiğinde herkes sanki herşeyi bilmiyormuş gibi davranmıştı o evde neler olduğunu Hazan'ın neler yaşadığını herkes biliyordu ama kimse çıt çıkarmamıştı Hatice teyze kocasının korkusundan bir şey diyememişti diğerleri Alinin babasından korktukları için bir şey diyememişti ama Kerim abi o niye susmuştu o niye anlatmamıştı polise Hazan ambulansa taşınırken kerim abi Alinin yanına çökmüştü kulağına fısıldamıştı "sen sakın polise bir şey anlatma babanın ablanı öptüğünü"bunu söylerken sesi titremişti Kerim'in "onu kucağına aldığını"yine sesi titremişti ve gözünden bir damla yaş yanaklarına doğru küçük bir yolculuğa çıkıp kaybolmuştu "ben halledeceğim ben alacağım ablanın intikamını"o küçücük aklıyla bunuda anlamamıştı Alin kerim yanından kalkıp yine o hareketi yapmıştı elini yavaş bir şekilde tam üç kere çırpmıştı sonra elleriyle iki kulağını kapatmıştı o elleri yavaşça gözlerine kayıp gözlerini kapatmıştı ellerinden birini kalbinin tam üstüne koyup diğer elinin işaret parmağını dudaklarına götürmüştü ve sus işareti yapmıştı bu Alin ve kerim abi arasında bir şifreydi kerim abi Hazanı görmeye geldiği günler Alin'le bu hareketi yaparlardı Alin bunu onun geldiğini babasına söylemeyeceğinden emin olması için yapardı kerim abi ise bir daha ki sefer ona çikolata getireceğinden emin olması için yapardı ama bu defa ablasının intikamını alacağından emin olması için yapmıştı "kızım şimdi buraya bir abla gelecek seninle konuşacak tamamı sen ona ne biliyorsan anlat"diyen polisin sert mizacına ters yumuşak sesi Alinin kulaklarını okşadı adam gözlerini Aline dikmiş onun tepki vermesini bekliyordu ama Alin tepki vermiyordu "kızım beni duyuyor musun " adam endişeli bir sesle konuşmuştu Ali. Yine tepki vermemişti adam oturduğu yerden kalkıp Aline doğru ilerledi ve elini Alinin omzuna atıp konuştu "kızım iyi misin?"