Felix'te şaşkınlıkla bana bakıyordu. Gözleri dolmaya başlamıştı. Koşarak sınıftan çıktı. Ben de hala şoktaydım. Ağzım bir karış açık kalmıştı. Hareket dahi edemiyordum.
Ona ne demem gerektiğini bilmiyordum. Onun bu okula gelmesi aklımın ucundan bile geçmemişti.
Sadece ben değil bütün sınıfta çok şaşkındı. Herkesin bana baktığını hissedebiliyordum. Aramızda geçenleri öğrenirlerse hepsi benden nefret edecek ve uzak durmaya çalışacaklardı. İçimi bir korku sardı. Şu an ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Teneffüs zili çalınca kendime geldim. Dersin ne zaman bittiğini anlamamıştım bile. Düşüncelerimden sıyrılıp ayağa kalktım. Hoseok'un yanına gitmem gerekiyordu.
Sınıftan çıktım ve koridorda ilerlemeye başladım. İçimden umarım Felix'le karşılaşmam diye tekrar ediyordum.
Hoseokların sınıfı bir üst kattaydı. Felix'le karşılaşmamak için hızlıca merdivenlere koştum ve çıkmaya başladım.
Merdivenleri çıktığımda hemen Hoseokların kapısını tıklatıp içeri baktım. Hoseok bana baktığında biraz heyecanlanmıştım.
Hoseok:Ryujin?! Sen neden buradasın??
Ryujin:Hoseok. Ben bu okulu kazandım ve artık burada okuyacağım!!
Hoseok:Cidden mi? Beraber okuyacağımız için sevindim. Tebrikler ryujin.
Hoseok böyle deyince daha çok heyecanlandım. Ve kendimi tutamayıp Hoseok'a sarıldım.
Hoseok:Ryujin benim işim var sonra görüşürüz.
Yaptığım salaklığın şu an farkına varıyorum. Keşke sarılmasaydım. Niye böyle bir şey yaptım ki durduk yere!
Zil çaldı ve sınıfa doğru yürümeye başladım. İlk günüm berbat geçmişti. Merdivenleri indim ve ağlamaktan yüzü kızarmış Felix'le karşılaştım. Bir anda ne yapacağımı bilemedim. Sanki onu görmemiş gibi yanından hızlıca geçmeye çalıştım.
Kolumu birinin tuttuğunu hissettim. Arkamı döndüğümde şaşkınlıkla Felix'in yüzüne baktım.
Felix:Sence de konuşmamız gerekmiyor mu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
