Haechan bana seslenince daha çok korkmuştum. Hiç değişmemişti. Her zamanki küçümseyici ses tonuyla konuşuyordu. Yine aynı şeyleri yaşamak istemiyordum.
Haechan:Ooo Felix'de buradaymış! Sizi çok özlemiştim. Yine aynı okulda olmamız çok iyi.
Hala ne bir şey söyleyebiliyordum ne de yerimden kıpırdayabiliyordum. Kapıda gördüğüm kişiyle çok sevindim. Hoseok gelmişti.
Hoseok:Ryujin, iyi misin?
Hoseok'a ne diyeceğimi bilememiştim. Benim yerime Haechan konuştu.
Haechan:Çok iyi. Beni gördüğüne çok sevindi.
Hoseok:Tanışıyor musunuz?
Haechan:Tabii ki! Ortaokulda aynı okuldaydık.
Hoseok:Tamam o zaman ben gidiyorum.
Hoseok'un gitmemesi gerekiyordu. Yoksa başıma kötü şeyler gelebilirdi.
Ryujin:Hoseok! Dur gitme.
Bunu dememle Haechan bana gitsin dercesine baktı.
Hoseok:Ne oldu Ryujin?
Haechan'ın bakışları yüzünden korkmuştum. Bu yüzden bir şey diyemedim. Sadece yüzüne baktım.
Hoseok:Ryujin ne oluyor?
Felix:Ryujin Haechan'la iyi anlaşmıyor.
Felix böyle diyince şaşkınlıkla ona baktım.
Haechan:Ne alakası var Felix biz çok iyi anlaşıyoruz!
Kapıda gördüğüm kişiyle rahatlamıştım.
Yeji:Ryujin, gel bir şey konuşmamız gerekiyor.
Yeji bunu diyince kimseye bakmadan hızlıca gittim. Yeji kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Okulun bahçesine çıktık.
Yeji:Ryujin. Şimdi bana her şeyi anlatıyorsun.
Ryujin:Yeji Haechan-
Yine ağlamaya başladım.
Yeji:Tamam Ryujin sorun yok. Ne oldu?
Ryujin:Haechan lisede b-bana zorbalık yapıyordu.
Yeji:Hani sen Felix'e zorbalık yapıyordun?
Ryujin:Ben ona Haechan'ın ve abimin bana yaptıklarına dayanamayıp yapıyordum.
Yeji:Abinde mi var??
Ryujin:Evet ama bana çok kötü davranıyor.
Yeji:Benim de küçük bir kardeşim var aslında. Adı Hyunjin.
Hyunjin:BEN SENDEN DAHA BÜYÜĞÜM!!
Yeji sınıfa onunla konuşarak girmişti. Büyük ihtimalle ikizlerdi.
Yeji:Neyse boşver sen onu.
Ders zili çaldı. Sınıfa doğru yürümeye başladık. Ben Yeji'nin biraz arkasından gidiyordum.
Sınıfa çok yaklaşmışken birisi arkamdan beni tutup çekti. Tam Yeji'ye bağıracakken ağzımı kapattı. Duvarın arkasında herkesin gitmesini bekledi. Sonra bahçeye doğru sürükledi. Haechan olduğuna emindim.
Bahçeye geldik ve beni duvara itti. Duvara çarpmamla bir çığlık attım. Yere çöktüm ve yüzümü kapattım. Biraz kafamı kaldırdığımda eline büyük bir sopa almış ve bana vurmak üzereydi. Tekrar yüzümü kapattım ve bir anda birisi önüme geçip bana sarıldı. Beni kurtarmıştı ama Haechan ona vurmuştu. Kafamı kaldırdığımda Felix'in yüzünü gördüm. Ama gözleri kapalıydı ve hareket etmiyordu. Haechan kafasına vurmuş ve bayılmış olmalıydı. Haechan ortalıkta yoktu. Felix'i yere koydum. Hafif gözlerini açtı.
Felix:Ryujin, her şeyi öğrendim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
