Şuan onunla konuşabilecek halde değildim. Yüzüne bile bakmaya gerek duymadan hızlıca yanından geçtim. Tam gidecekken saçımdan tuttuğunu hissettim. Bu cesareti kimden alıyordu böyle!
Ryujin:Hey! Ne yaptığını sanıyorsun bırak saçımı.
Felix:O zaman benden özür dile.
Yapacak başka bir şey kalmadığı için tüm gücümle bağırmaya başladım. O sırada Yeji gelmişti.
Yeji:Ne oluyor burada. Çabuk bırak onu!
Felix Yeji gelince saçımı sinirli bir şekilde bırakıp gitti. Yeji bana değişik bir şekilde bakıyordu.
Yeji:Ryujin neden koşarak gittin. Ne oluyor.
Ryujin:Yeji sonra konuşalım olur mu şimdi gitmem gerekiyor.
Kapıdan içeri girdiğini gördüm. Yüzümü görmemesi için hemen arkamı döndüm ve çok dikkat çekmemek için koşmadım ama olabildiğince hızlı yürümeye çalışıyordum.
Sınıfa girdim ve kapıyı kapattım. Bu okulda okuyorsa benim sonum gelmişti. Tam eski okulumdan kurtuldum derken tekrar geldiler. Neden bütün kötü şeyler beni buluyor?
Bir anda kapı açıldı ve içeri Felix girdi. Şaşırmış ve korkmuş bir şekilde bana bakıyordu. Büyük ihtimalle o da Haechan'ı görmüştü.
Felix:Ryuji..
Felix Tam bir şey diyecekken arkasından geçen Haechan'ı gördüm ve Felix'i susturmak için onu içeri çekerek kapıyı kapattım ve ağzını tuttum. Ağzını açmaya ve bir şeyler demeye çalışıyordu ama izin vermiyordum.
Bir kaç dakika geçtikten sonra bıraktım.
Felix:Ne yaptığını sanıyorsun Ryujin?
Ryujin:Sessiz ol biraz.
Felix:Niye sessiz olayım ki? Eskiden bana yaptıkların yetmemiş gibi bir de sessiz olmamı mı istiyorsun?
Ryujin:Hemen arkanda Haechan vardı Felix.
Bunu dememle sustu. Haechan'dan sadece ben değil herkes korkuyordu. Ama en çok ben korkuyordum. Felix Haechan'ın bana yaptıklarını bilmiyordu. Bu yüzden bana bu kadar sinirliydi.
Kapı sert bir şekilde açıldı ve içeri Haechan girdi. Korkudan donup kalmıştım.
Haechan:Ryujin???!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
