Zeynep Karasu
Sabah dinlenmiş bir şekilde uyandım ustumu değiştirip kahvaltıya indim sofrayı hazırlayıp herkes gelince sofraya geçtik yine cok eğlenceli bol sohbetli bol kahkahalı bir sofray dı biz böyle herkesle gulusurken Halil ibrahimle sürekli gözlerimiz birbirimizi bulurdu sonra onun benim içimi görüyormuş gibi olan müthiş bakışlarına dayanamayıp fazla etkilenmemek adına başka yer ebakan hep ben olurdum bu kadar cesaretli olmamış beni çok sasirtiyordu onca yaşanan şeye rahmen hala çok güzel bakıyordu bende biraz salağım sanırım iki güzel bakışa yelkenleri suya indiriyorum neyse iste sofrada böyle geçti daha sonra herdeyi topladık erkekler yine bir yere gidiyorlardı bende onları yolcu etmeye çıktım Halil ibrahimin yanına gittim "nereye gidiyorsunuz" ona sormamla dervis dayı söze girdi "tehlikeli adamlara nereye gideceğini ne yapacağını sorma kızım" "tamam o zaman kendinize dikkat edin tehlikeli adamlar" onların gitmesiyle bende iceri geçtim kızlar etrafı toplamış kendilerine kahve yapıyorlardı bende onlara yardıma geçtik ve hep birlikte kahvelerimizi içip havadan sudan konuşuyorduk "eee sema sizin düğün ne zaman" sema bıkkınlık konuştu "hiç sorma Zeynep bir ortalık durulmuyor ki ya biz evlenicektik sizin evlilik ortada bile yoktu siz evlendiniz bizde hala tık yok" "ya bu iş ortalık durulmuyor diye aksatilirmi siz planlayin gerekirse ortalığı durdururuz" "öyle diyosunda Zeynep bir sürü hazırlık laizm" edabur söze girdi "ya o hazırlıklar en güzeli ya en eğlenceli heyecanlı şeyler" biraz daha sema ya evlilik fikrini asiladiktan sonra kahvelerimizi bitirdik bu gün kliniğin imzalarını atacaktım resmi isler tamamdı gerekli malzemeleri de almıştım üstümü değiştirip kliniği sahibiyle buluşmaya geçtim
İmzalar atılmıştı hersey hazırdı herkes çıkınca son kez klinigime baktım çok büyük değildi ama gerekte yoktu işlerim için fazlasıyla yeterliydi eşyalarla bu gün gelicekti hatta birazdan burda olurlardı onların yerleştirilmesi için burda durup yerlerini gösterecektim ustaları beklerken telefonum çaldı arayan mahirdi "alo mahircim nerde kaldın imzaları attık eşyalar gelicek ortalıkta yoksun" "alo şef her şey üst üste geldi Mehmet ali aradı teklifi hala geçerliymiş ve hatta bugünde musaitmis sanada uyarsa bu gün buluşmak istiyor" "bu gün mü gerçekten her şey aynı güne gekdi ama olsun saat 17.00 benim için uygun " "okey şef o zman ben Mehmet aliye diyorum zaten yoldayım ordanda sana yardıma gelirim" "tamamdir mahir hadi gorusuruz" mahirle konuşmamızda sonra biraz daha oyalandim ardından eşyalar gelmeye başladı ustalara neyin nereye olduğunu gösteriyodum bu sırada mahir geldi sanırım biraz fazla kararsız olduğum ve 50 kere yerlerini değiştirdiğim için ustalar artik gitti ben hala hangisi daha iyi olur diye düşünürken mahir Ter içinde konuştu "ya şef valla kaç farklı kombinasyon varsa yaptık artık bir karar mı versen belim koptu o oraya bu buraya" "ya mahir ama içime sinmedi" "ne sinmedi acaba içine su koltuğu 50 kere oynattın daha ne olucak acaba" biz bunları konuşurken bir anda saate baktım saat 16.30 olmustu "hih mahirrr gorusmeyi unuttuk" "yav şef üç adım ileri beş adım geri yapmaktan kafamı kaldi ki" "ha mahir sus ya ben hemen yola çıkıyorum geç kalmiyim sen burda kal bir iki şey daha gelicek ben yemek bitince gelirim her şeyi bidaha bir yerlestiririz" "aaaa şef ama ne bidaha yerleştirmiş fıtık oldum valla" "sus mahir sus" hemen assagi indim arabamı çalıştırdım ve toplantının olucagi adrese doğru sürdüm beni şirkete davet etmişti çok ortada anlatmaktan yana değildim gerek yoktu
