Experiment F II: De Verbinding (voltooid)

Hoofdstuk 9: Abby

BAD/BAT...!
~~~~
's avonds was er oud nieuws op tv. Maar voor alle kinderen, was het nieuw nieuws.
De hele klas zat om het beeldscherm heen, hun ogen aan het licht gekluisterd alsof er vuurwerk te zien was.
Maar het scherm vertoonde iets veel angstaanjagenders, iets wat nog nooit eerder op het nieuws verschenen was. Iets wat alle koppen haalde, iets... Onmenselijks.
Het beest (ook bekend onder de naam Beck Bull).
De kinderen gaapte het monster aan. Er was zelfs een opname van hoe hij een mens verslond.
'Machtig!' brulde Osker enthousiast. 'Meesterlijk,' viel Queen hem meteen bij. Renske keek even gefrustreerd hun kant op en voegde er toen mompelend 'Moedeloos...' aan toe.
'Sst!' siste Jacob, die het nieuws wilde luisteren. Anderen dropen af toen de heftigste beelden voorbij waren.
Kayla was ook ontzet, dat ze dit niet eerder hadden gezien, het was dus al een tijdje gaande en ze waren niet eens gewaarschuwd? Maar toen steeg er een teleurgesteld 'Aaah...' geluid op van Osker, Queen en ook Abby, en bleek dat het monster inmiddels al dood was. Of zoals de nieuwslezeres het liever noemde; korte metten met hem gemaakt.
Kayla draaide zich schouderophalend weg van de tv en stond op van de bankleuning.
Ze rekte zich uit en gaapte.
Daarna wilde ze zich weer omdraaien om iedereen welterusten te zeggen maar Renske verscheen naast haar. 'Kan ik je even spreken?' vroeg ze vlug.
Kayla fronste nieuwsgierig, 'tuurlijk, zullen we naar de slaapzaal gaan?'
'Is goed.'
Kayla tikte Raël aan om welterusten te zeggen, hij zat juist met Zack te praten die haar spottend aankeek.
'Wat is er?' vroeg Raël daarentegen geduldig.
Kayla kuchte. 'Ik eh...' ze ontweek Zacks afleidende blik en maakte kort haar zin af, 'welterusten.'
Raël glimlachte. 'Welterusten, is Delora al naar bed?'
Kayla knikte. 'Morgen praat je met haar!'
'Beloofd.'
Zack kuchte overdreven hard en zei al kuchend: 'Laat je je nou de zeggen wat je moet doen? Door háár?'
Kayla rolde met haar ogen en Raël trok kort een wenkbrauw omhoog. 'Welterusten,' zei hij nog een keer, Kayla liep weg, op de voet gevolgd door Renske.
In de badkamer vertelde ze wat haar dwarszat: 'Het gaat om Osker,' zuchtte ze, 'eerst waren we gewoon vrienden maar ik was hem van plan te vragen... Alleen nu, nu heeft hij plots geen tijd meer voor me. Hij zit steeds bij Queen!'
Kayla hief één vinger om haar te onderbreken maar spuugde eerst haar tandpasta uit. 'Verbetering, Renske. Queen zit bij Osker, niet andersom.'
Daar was Renske het mee eens. 'Maar het verbeterd mijn stemming niet,' voegde ze er aan toe.
Kayla klopte haar op de schouder.
'Kan jij niet met Osker gaan praten?'
Kayla slaakte een zucht, 'ik denk dat je het beter zelf kan doen Renske...'
Maar haar vriendin zag er plots zo verslagen uit dat Kayla medelijden kreeg. En ze had Raël immers wél beloofd om met Jacob te praten. Dit was niet eerlijk.
'Ik zal kijken wat ik kan doen,' mompelde ze dus. Renske klapte in haar handen. 'Dankje,' zei uit de grond van haar hart.
Renske ging haar tanden poetsen en Kayla nam een douche, daarna ging ze naar de slaapzaal waar ze Delora slapend aantrof en Hester op haar bed zag zitten, haar gezicht zoals gewoonlijk verlicht door haar mobieltje. Ze merkte dat Kayla binnen sloop. 'Delora heeft je mobiel uitgezet,' meldde ze op een matte toon, 'iemand bleef je maar bellen, heel irritant.' De nijd in haar stem ontging Kayla niet, ze was dus nog steeds boos.
Kayla besloot er niet op in te gaan en pakte haar mobiel van het nachtkastje. Ze had vijf gemiste oproepen, allemaal van Tristan en één van Anneke. Stom dat ze haar mobiel vergeten was.
'Zeker van Tristan hè?' klonk Hesters stem minachtend vanaf haar bed.
Kayla legde met trillende vingers haar mobiel terug en draaide zich toen met gebalde vuisten om naar Hester.
'Hester, je moet eens goed luisteren...'
'Nee jíj moet luisteren Kayla! Waarom denk je dat ik Macklyn sms? Waarom denk je dat ik op zoek ga naar contact met hem? Omdat ik het niet genoeg krijg, hier niet, thuis ook niet.'
'Hester, ik dacht dat je mij vergeten was,omdat je altijd verdiept zit in je stomme mobiel!' verhief Kayla haar stem nu ook.
'Ach wat! Kayla jíj hebt genoeg vrienden! Eéntje kan je toch wel missen? Ík ben hier degene die te kort heeft aan vriendschap. Ik heb alleen Macklyn nog maar! Zelfs mijn eigen broer spreek ik niet! Ik was hartstikke blij toen ik Tristan terughad, ik dacht dat ik hem voorgoed kwijt was. Maar toen moest jij zo nodig verliefd op hem worden, en voor wie heeft hij de meeste aandacht? Denk je dat ik het léuk vind dat jij met m'n broer bent?'
Kayla was achteruit gedeinsd van Hesters woorden en Delora was wakker geworden.
Nu sprong het blondharige meisje van haar bed en stormde de kamer uit.
Kayla liet langzaam een vastgehouden adem ontsnappen en haar schouders ontspanden, ze had niet in de gaten gehad dat ze die opgetrokken hield.
'Alles in orde?' vroeg Delora slaperig.
Kayla pakte haar mobiel en toetste Tristans nummer in. Ze maakte een vaag gebaar naar Delora en ging in de verste hoek van de kamer tegen de muur zitten. Ze hield haar adem in tot Tristan opnam. 'Kayla! Is alles goed met je?'
Kayla stond met haar mond vol tanden, maar Tristan gaf haar de tijd hoewel ze op de achtergrond zijn ijsberende voetstappen kon horen. 'Ik mis je,' zuchtte ze uiteindelijk.
'Ik kan naar je toekomen? Anneke heeft me alles verteld...'
Kayla glimlachte. 'Niet alles. Het fijne weet je er niet van.'
'Fijn als in positief...?'
Kayla vertelde de afgelopen dag uitgebreid aan haar vriend. Van Raël terugkomst tot zijn verhaal over Trans en tot de ruzie met Hester.
'Hester kan soms wat opvliegend zijn,' peinsde Tristan, 'ik wist niet dat ze er zo over dacht, als ze zoiets zegt meent ze het wel... Misschien kan ze beter naar huis komen.'
'Nee nee, ik maak het wel weer goed met haar, als ze een vriendin nodig heeft zal ik er voor haar zijn.'
Tristan glimlachte tegen de hoorn. 'Dat is lief van je. Nu Trans dood is, kunnen we dan eindelijk gevaarloos bij elkaar zijn?'
Daar twijfelde Kayla nog aan, na het nieuws op tv...? Wie weet wat voor monsters er nog meer rondspookte. Maar ze zei Tristan dat ze dat hoopte en dat ze hem na de vakantie snel weer zou zien.
Toen hing ze op.
Ze had nog veel willen doen maar dat bewaarde ze voor morgen, iedereen ging slapen, morgen zou ze met veel mensen moeten praten.
Beter dat ze uitgerust was.
~~~~
Kayla trof de volgende dag meteen iets dat haar plannen deed vergeten. Er klonk paniekerig geroezemoes vanuit de zitkamer, toen Kayla binnen kwam rennen zag ze Raël en Abby tegenover elkaar staan, Raël hield zijn handen beschermend voor zijn gezicht en Abby haalde uit met haar scherpe nageltjes. De zwarte vleermuisvleugels waaierden achter haar rug uit en ze hield haar oren vijandelijk naar achter getrokken. Haar puntige tandjes ontbloot.
'Zeg, het was maar een grapje!' mopperde Raël. Als reactie zette Abby een keel op en haalde nog één keer uit, raakte daarbij Raëls wang en veroorzaakte een bloedende schram. Raël drukte geschrokken zijn hand tegen zijn gezicht en deed nog een paar stappen bij het kleine, venijnige wezentje vandaan.
Op dat moment kwam Kayla tussenbeide, ze ging voor Abby staan, haar armen gespreid. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ze kwaad. Abby probeerde haar eerst te ontwijken om naar Raël komen die intussen in bescherming werd genomen door zijn vrienden, maar ze slaagde er niet in en haar oortjes zakte omlaag. Ze keek Kayla beledigd maar met tranen in haar ogen aan. 'Hij bedreigde me!' snifte ze.
'Niet waar! Ik zei alleen dat je de afstandsbediening moest geven, anders kon ik de tv niet zachter zetten,' verdedigde Raël zich, 'en toen viel ze me plots aan, dat kind is gestoord!'
Abby grauwde naar hem. 'Leugenaar,' siste ze.
'Hé, even rustig!' probeerde Kayla haar te kalmeren, 'wie is hier nou de leugenaar?'
Abby vatte het verkeerd op want ze haalde ook uit naar Kayla die verschrikt opzij sprong. Juist toen Abby, nu haar weg vrij was, weer een aanval op Raël wilde doen kwam Queen de kamer in.
'Abby!' krijste ze. Meteen draaide het zwartharige meisje haar hoofd om. Queen beende met grote passen naar het tafereel toe. 'Weg bij Raël en Kayla,' zei ze kordaat, en toen Abby aarzelde voegde ze er een bars 'nu!' aan toe.
Abby boog haar hoofd en trok zich beschaamt terug, Queen wierp het haar uit haar gezicht en keek met haar handen in haar zij naar Raël. 'Begin nooit een ruzie met Abby, jongen, je weet niet waar je mee te maken hebt.'
Kayla rilde bij die woorden en keek Queen na toen ze achter Abby aan de kamer weer uit ging. Kayla draaide zich om en zag tot haar verbazing dat Raël alleen spottend grijnsde. Osker gaf hem een klap op zijn schouder en Nathan keek hem hoofdschuddend aan.
Even wilde Kayla naar hem toe gaan om te vragen wat er aan de hand was, maar ze veranderde van richting en zette koers naar Osker.
'Kan ik je even spreken?' vroeg ze dringend, hem praktisch al meetrekkend.
'Woah,' lachte Osker, 'wat is er Kayla?'
Kayla nam hem mee naar een rustig bankje in de kamer en ging tegenover hem zitten.
Osker was ook ernstig geworden en steunde zijn kin in zijn handen. 'Is er iets mis?'
Kayla kreunde, de jongen wist van niets. 'Ja, het gaat om Renske, ze vroeg me om met je te praten.'
'Kan ze zelf niet met me praten?' Oskers grijns was wat onzeker.
Kayla haalde diep adem. 'Nee, ze is bang dat je geen aandacht meer voor haar hebt, nu je alleen maar met Queen omgaat.'
'Alleen maar met Queen?'
'Renske denkt dat je haar in de steek laat...'
Osker stond een beetje boos op. 'Hoor eens Kayla, Renske is niet mijn enige vriendin! Bovendien kwam Queen naar míj toe.'
'Je mag dan wel méér vriendinnen hebben,' reageerde Kayla pissig, 'maar Renske is wel de enige die verliefd op je is.' Ze schrok zelf net zo erg van haar woorden als Osker. Mocht ze dat eigenlijk wel zeggen?
Osker werd rood en keek even nerveus om zich heen. 'Oh,' zei hij toen met een onderzoekende blik op Kayla, 'ik weet niet of ik... Ik moet gaan.' Met die woorden ging hij weg. Kayla bleef verbouwereerd zitten. Ze sloeg zichzelf tegen haar voorhoofd. Hoeveel verder was ze nu gekomen? Nul komma nul.
Hoe ging ze het aan Renske uitleggen als Osker haar opeens weer sprak? Renske zou er zeker achter komen dat Kayla had verteld dat Renske Osker leuk vond.
Ze zag dat Osker weer bij zijn vrienden ging staan en af een toe een blik op Renske wierp, die verderop aan tafel zat. Kayla zag ook dat Osker nog steeds bloosde.
Plots kwam Queen de kamer in en eiste Oskers aandacht op, ze stond dichtbij hem en fluisterde giechelend iets in zijn oor. Osker moest wel reageren en draaide zich schuldbewust weg van Renske, die Kayla een bezorgde blik toewierp. Kayla haalde verslagen haar schouders op.
~~~
Mwua stom einde... :( Hopelijk heb ik jullie niet té teleurgesteld met dit hoofdstuk, maar wat er is gebeurd moet wel allemaal verteld worden voor het verhaal, het hoort er wel bij ;)
SPXX