beomgyu: bunu yapmak zorunda değildin
benim üzerimde bir sorumluluğun yok
yeonjun: günler sonra yazıyorsun
merhaba
beomgyu: görmezden mi geleceksin?
yeonjun: ne yapmamı bekliyordun?
beomgyu: hiçbir şey yapmamanı
yeonjun: beklediğin gibi biri değilim o zaman
beomgyu: böyle mi konuşacaksın?
yeonjun: beomgyu
ne istediğini bilmeyen birisin
nasıl gelsem memnun edemiyorum seni
beomgyu: beni memnun etmeni istemiyorum
sadece
bilmiyorum
doğru gelmiyor
yeonjun: o köşeyi dönmeseydim neler olabileceğini düşünmek bile istemiyorum
bana kızıyorsan bu umrunda değil
onların karşısında dolu gözlerinle dikilmiş bir şekilde seni gördüğümde emin ol başka seçeneğim yoktu
iki haftalık bir raporla bu işten yırttıklarını sanıyorlar
ama biliyor musun bu okula dönemeyecekler bile
beomgyu: ne
nasıl
yeonjun: boş ver
sen iyi misin?
beomgyu: evet
yeonjun: yalan söyleyemiyorsun
ağlayacak gibiydin ama bakışlarında büyük bir nefret vardı
ne dediler?
beomgyu: konuşmak istediğim bir şey değil
yeonjun: tamam
ısrar etmeyeceğim
ama seni ağlamaya yakın gördüğümde bu kalbimi ağrıttı
ağlarsan ağlarmışım gibi hissettim ve ben ağlamaktan nefret ederim beomgyu
bu yüzden ağlamamalısın
görüldüsanırım senin için konuşma bu kadardı
görüşürüz
çevrim dışı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
true blue | beomjun
Fanfictiongökyüzüne her baktığımda bir yıldız benim için kayıyordu. her seferinde seni dileyebilmem için. şimdi söyle, neredesin?