ria: gece neredeydin?
yeonjun: seni ilgilendirmez
ria: mojo olmadan gittiğin için babam ne kadar sinirlendi haberin var mı?
mojo'yu çok azarladı
yeonjun: vurdu mu?
ria: evet
gözden kaybolduğunda başına sürekli bir şeyler geliyor
neden sorumsuzca davranıyorsun?
yeonjun: sen derslerine çalış bunları düşünme
ria: beni küçük görmeyi bırak artık
ne kadar korktum biliyor musun sen?
ya gerçekten bir şey olsaydı?
yeonjun: ama olmadı
bak
herhangi bir şey olmayacağından emin olmasam tek başıma çıkmazdım zaten tamam mı?
kapat şu konuyu
ria: ben kapatsam sanki babamdan kaçabilirmişsin gibi
annemden gizleyene kadar canımız çıktı
duysaydı panik atak geçirirdi sanki bilmiyorsun
yeonjun: duymadı
eğer o çeneni kapatırsan duymayacak da
ria: benimle bu şekilde konuşmandan nefret ediyorum
yeonjun: ben de beni babama ispiyonlamamdan nefret ediyorum
evde olmadığımı söyledin de ne oldu?
ria: sana bir şey olur diye korkmam neden sorun oluyor?
yeonjun: olursa da bu benim seçimimin sonucudur
bana biraz saygı duy
ria: istediğin kadar kızabilirsin umrumda değil
bunu yaparken hayatta olman önemli benim için
yeonjun: kuzenimiz öldü diye biz de öleceğiz diye bir şey yok
buna şahit olmanı istemezdim ancak artık bunu atlatman gerekiyor
iyi olacağız ria
ria: charin de böyle düşünmüş müdür?
yeonjun: o patlama hepimiz için felaketti
kayıplarımız için üzgünüm ama devam etmeliyiz
bunu sen de biliyorsun
bir yere kapanarak ömür geçmez
ria: o zaman ben de tek başıma bir yerlere gideyim
yeonjun: o kadar büyümedin prenses
zamanı gelince o da olur
dediklerimi dikkate al
bir daha seninle bu konu yüzünden konuşmak istemiyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
true blue | beomjun
Fanfictiongökyüzüne her baktığımda bir yıldız benim için kayıyordu. her seferinde seni dileyebilmem için. şimdi söyle, neredesin?