Sana aşık olduğumu...

909 42 2
                                    

Bölüm başlığı mükemmel değil mi.
Oy verin de okuyun akidişlar.

_____________
Gözlerimi açtığımda başıma giren mükemmel ağrı ile gözlerimi sıkıca geri kapatmıştım. Ağrı geçmekten ziyade katlanıyor gibiydi

Ellerimi kaldırmaya çalıştım, güçten düşmüş gibi hissediyordum. Kendimi biraz zorlayarak kollarımı biraz oynattım ve ellerimi kaldırarak gözlerimin üzerine kapattım, amacım gözlerimi ışıktan korumaktı.

Başımın ağrısı yavaş yavaş azalırken gücümün yerine geri geldiğini ve ağzımdaki iğrenç tadın yavaş yavaş kaybolduğunu hissettim, bu yaklaşık bir ya da iki dakika sürmüş olmalıydı.

Gözlerimi açtığım gibi karşımda bana bir denek inceler gibi bakan reviri ve endişeli Samet'i gördüm.

Sabahtan beri kafamın içinde duyulan seslerin benden olmadığını anlamış oldum bu şekilde.

Samet hızla yanıma eğildi.

"İyi misin?" Diye sordu nazikçe, böyle bir ses tonunu ilk defa duyduğum için ilk başta aval aval yüzüne bakmıştım. Ben bakmaya devam ettikçe samet'in gözlerindeki endişe artmaya başladı. Gözleriyle tüm yüzümü tararken bende bir problem olup olmadığını kontrol etmeye çalışıyordu sanırım.

"Akın bir şey söyle, korkutma bir tanem."

Ben şaşkın bir şekilde ona bakarken uyarıcı bir bakış attım, herkesin yanında böyle söylerse şişlenirdik.

Korkuyla revire baktığımda gayet normal bir şekilde bize baktığını gördüm, garipsemiştim açıkçası. Genellikle burası müdüründen mahkumuna kadar kabadayı ve homofobik olurdu, revirden daha şaşkın bir yüz ifadesi bekliyordum.

"İyiyim," dedim yerimde doğrulup ayaklarımı sedyede sarkıtırken.

Derin bir oh çekti ve bana sarıldı. Ben ne yaptığını sorgularken Samet daha sıkı sarılıyor, kokumu derince içine çekiyordu.

Endişeli gözlerle revire baktım. O bize bakmaktansa yüzünde minik bir gülümsemeyle eşyalarını bir çantaya koyuyordu. Gitmek için hazırlanıyor gibiydi. Çantasının kapağını kapattı be bize doğru yürümeye başladı.

Zaten küçük olan bu odada bir kaç adımda yanımıza varmıştı, elini Samet'in omzuna koyup sıktı ve konuşmaya başladı.

"Samet kardeşim ben gidiyorum, sizde fazla dikkat çekmeden geri gidin. 3 saatiniz var, hadi Allah'a emanet"

Samet gülümsedi.
"Eyvallah." Dedi, minneti sesinden anlaşılıyordu.

Revir bana baktı, gülümsedi.

"Sen de yorulma çok, ateşin çıkmış biraz. Sıkıntın yok çok şükür."

Revir çıktıktan sonra sametle yalnız başıma kalmıştım. Kapı kapanır kapanmaz gözlerine baktım ve gücüm yettiği kadar gülümsedim, kendimi hala yorgun hissediyordum.

Samet gülümsediğini görünce minik bir tebessüm oluşturdu yüzünde.

"Kurban olduğum." Diye mırıldandı ve beni kendine çekip sarıldı. Böylece bölünen sarılmamız tekrar başladı.

Samet burnunu boynuma dayamış nefeslenirken bende saçlarına bakıyordum.

Bilinçsiz bir şekilde elim kalktı ve simsiyah saçlarına gitti. Benim aksime saçlarımda tek bir açıklık yoktu, gözlerim kocaman açıldı.

Saçları...

Yumuşacıktı.

Gerçekten çok şaşırmıştım. Saçları her zaman gözüme daha sert gelmişti, hiç bir zaman bu kadar yumuşak ve pürüzsüz olabileceğini düşünmemiştim.

Şaşkınlığımı sesime yansıtarak konuştum.

"Saçların yumuşacık!" Dedim hayretler içinde.

Minik bir kıkırtı bıraktı odaya. Bana daha sıkı sarıldı.

"Çok korktum." Diye bir itirafta bulundu.

"Bir şey olmadı ki." Diyerek rahatlatmaya çalıştım fakat işe yaramamış olacak ki derin bir iç çekti.

"Çok güzelsin Akın." Diye bir cümle çıktı ağzından.

"Nasıl bilmiyorum ama gördüğüm tüm kızlardan, tüm erkeklerden daha güzelsin."

Söylediği şeyle kalbim beni korkutacak kadar hızlı atmaya başladı. O an sametin duymaması için elimden gelen her şeyi yapabilirdim ama bir anda kahkaha patlatması bana bunu duyduğunu açık açık göstermişti.

Ben utançla kasılırken Samet hala gülüyordu. Kahkahası yavaş yavaş azaldı ve minik bir gülümseme olarak kaldı.

Kafasını kaldırdı ve benimle göz teması kurdu.

Belli bir süre ikimizde konuşmadan sadece göz teması kurduk. Gözleri her zamankinden daha anlamlı bakıyordu. Bir şeyleri anlamış, farkına varmış gibi.

Gözlerine bakmaya devam ederken aklıma revirin yanında bana neden bu şekilde davrandığı geldi.

"Revirin yanında bana neden bir tanem dedin?"

"Neden demeyeyim ki. Bir tanem değil misin?"

"Öyle miyim?" Diye sordum aşık aşık, şey yani pardon alık alık.

"Değil misin?" Diye devam ettirdi.

Normalde utanan bir insan değildim ama sametin sözlerine utanmamak benim vücudum için bir zorunluluktu sanırım.

Başımı eğdim ve gülümsememi gizlemeye çalıştım. Samet kafamı kaldırdı ve konuşmaya başladı.

"Revirden çekinmene gerek yok. Her şeyi biliyor zaten."

"Neyi biliyor?" Diye sordum.

"Sana aşık olduğumu..."

____________

Merhaba merhaba.

Evet yeni bölüm çok çabuk geldi haklısınız.
Ama ilham gelmedi akidişlar.

Neyse neyse
Oy verin pls
Muahladım

Süt çocuğu bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin