Minho ile Seungmin arabayla eve gidiyorlardı. İkiside neşeliydi. Birbirlerini seviyorlardı ve her ne olursa olsun ayrılmak istemiyorlardı.
Peki kader onları ayırırsa?
"Minhooo~"
"Söyle güzelim."
Seungmin heyecanla ellerini çırptı. "Müzik açalım mı?"
Minho gülümsedi. "Açalım."
Radyoyu açmışlar ve gidiyorlardı. Radyodaki müzik kendini Miley Cyrus-Angels Like You
Minho köşede durmak istediği için frene basmıştı. Araba yavaşlamadı.
"Seungmin, kemerini tak çabuk."
Seungmin hiç itiraz etmeden kemerini taktı.
"Minho noluyor?"
"Fren tutmuyor."
"Ne!"
Daha fazla arabının hakimiyetini elde edemeyerek, Seungmin i korumak için üstüne atladı.
"Seungmin!"
Araba şarampole yuvarlandı. Şarampole yuvarlanan arabanın içinde Minho nun her yeri kan içindeyken o bilindik şarkı sözü geldi.
"Bebeğim, senin gibi melekler benimle cehenneme uçamazlar."
Minho şarkı sözünü tekrar etti.
"Bebeğim, senin gibi melekler benimle cehenneme uçamazlar."
Seungmin in yaşamak için bir şansı olabilirdi. Taki araba patlayana kadar.
...
Chan ile Hyunjin sadece oturuyorlardı. İkiside konuşmuyor, bir birlerine dahi bakmıyorlardı.
Chan ın telefonu çaldı. Yabancı numaradan arıyorlardı.
"Alo, Chan Bey Bang Seungmin in abisi sizmisiniz?"
"Evet benim, bir sorun mu vardı?"
"Malesef kardeşiniz yanında Lee Minho olduğu tespit edilen kişi ile araba kazasında vefat etti."
Chan ın yüzü düştü. "Ne"
"Chan, Chan ne oluyor?"
Chan kısık sesle mırıldandı. "Seungmin ve Minho araba kazası yapmışlar. Hastaneden birisi öldüklerini söyledi."
Hyunjin şokla elini ağzına götürdü.
Chan hışımla kalkıp arabasına bindi.
"Chan! Beni bekle."
Chan ve Hyunjin hızlı bir şekilde hastaneye gitmişlerdi.
Chan hızla konuşmaya başladı. "Bang Seungmin ve Lee Minho nerede acaba?"
"Beyfendi üzgünüm ama ikiside ölü bir şekilde geldi, morgda bekliyorlar."
Chan dolu gözleriyle Hyunjin e döndü.
"H-Hyunjin."
Chan Hyunjin e sarılıp ağlamaya başladı.
...
2 ay sonra Chan dan.
Minho ve Seungmin in ölümünden iki ay geçti. Tüm hayatım o ikisiyken onlar gidince çok büyük bir boşluğa düştüm.
Çok acı çektim ama Hyunjin her zaman yanımdaydı.
Şimdi ikisinin mezarının başındayım. Aylar sonra ilk defa tek başıma geldim bu mezarlığa. Daha önceden hep Hyunjin le gelirdik.
Seungmin in şebekliklerini, tatlılıklarını özledim.
Minho nun her ne kadar göstermemeye çalışmasına rağmen beni ne kadar sevdiğini söylemeye çekinmesini özledim.
Ben onları çok özledim. Bu iki ay içerisinde Victor Hugo'nun bir şiirine denk geldim.
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Gerçekten ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Hayır değil, dudaklar gülerken de insan ağlayabilir bana göre.
Belki Minho ile Seungmin i bir süre sonra kimse hatırlamıcak. Ama onların birbirlerine olan sevgisi her zaman ben ve Hyunjin de bir sır olarak kalacak.
Son.
Bu fici yazmak benim için çok zordu. Çünkü ficde olan olaylar gerçek olmasa bile kişilikler ben ve iki arkadışım içindi.
Ficin ilk başları çok güzeldi ama ben sonunu pek bağlayamadım. Bir süre sonra o yükü kaldıramadım, fice aylarca bölüm yazamadım.
En sonunda da bu şekilde olmasına karar verdim. Çünkü daha fazla yazmaya devam edemezdim.
Bir arkadaşım Minho gibi hayattan bıkmıştı, tutunacak bir dal arıyordu.
Bir diğer arkadaşım ise Seungmin gibi hiçbir şeyin farkında değildi. Çok masumdu o bu hikayenin en masumuydu.
Ben ise Chan'dım onun gibi hayatın tüm zorluklarını yaşamış ama her ne olursa olsun ayağa kalkmayı öğrendim.
Benim bu hikayeden anladığım şey; ister bir kız olsun ister bir erkek sevgi çoğunlukla acı veren bir şeydir ama güzel yanlarıda vardır.
Eğer severseniz, aşkın acı gerçeklerine hazır olun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
angels like you, 2min ✓
Fiksi Penggemar"Bebeğim, senin gibi melekler benimle cehenneme uçamazlar."
