BETRAYAL

#4

İyi okumalarr💅

Hayatım boyunca çevremdeki insanları mutlu etmek için çabaladım, hep onların iyiliği için bir seyler yaptım, hep onlar için ben kurşunun önüne kendimi attım, hep ben yara aldım, onlar da aynı şey olsa benim için merminin önüne geçer diye düşündüm, her zaman.
Ama şimdi düşünüyorum da aynı şeyi onlarda benim için yapar mıydı diye bir cevap bulamıyorum kalıyorum öyle geçmezlerdi galiba diyorum, benim saniyesinde düşünmeden yapabileceğim fedakarlıkları, onlar yapmaz gibi geliyor değersiz hissediyorum kendimi, hiçbir zaman değer görmemişim gibi hissediyorum onlar için sadece kalkanmışım gibi hissediyorum.
Neden böyle hissediyorum.

Aslında biraz daha düşününce hep böyle hissetmişim galiba hep bana değer verdiklerini düşünmüşüm, hep bunla avutmuşum galiba kendimi iyi olduğumu söylerken ve bunu  göstermeye çalışırken hep bir ukteyle istemişim birinin benim iyi olmadığımı anlamasını.
Ama Anlamamışlar.
Yada görmezden gelmişler, bilmiyorum .
Şuanda da evimdeki stüdyomda oturmuş bunları düşünüyordum.
Koltuktan yavaşça kalkıp gerindim 2 gündür stüdyomda çalışıyordum.

Geçen Taehyung'un evinde buluştuğumuzda Namjoon hyung,
1 ay sonra Online bir konser vereceğimizi söylemişti ve benimle ayrı yeten konuşmuştu, Bang pdnim in benden ayrıca bir solo şarkı beklediğini söylemiş.
Grupça olacak pratiklerimize ve çalışmalarımıza haftaya başlayacaktık o yüzden bu hafta şarkıyı halledebildiğim kadar halletmemi istemişti sadece, zaten hali hazırda bir şarkım vardı Bang Pdnim bir süre önce bunu bana söylemiş ve hazırlıklara başlamı istemişti şarkının alt yapısı hazırdı sadece biraz sözlerinde kararsız kalıyordum ve bunlarla oynuyordum bu iki gündür.
Şarkı yazmak hiç bana göre değildi gerçekten çok kararsız bir insandım sürekli iki kelime arasında kalıyordum ve bu beni cidden deli ediyordu.

Kapının çalmasıyla olduğum yerde gerinmeyi bırakıp kapıya ilerledim artık her isteyen elini kolunu sallaya sallaya evime giremiyordu.
Birde evet kapı şifresini değiştirdim.
Neden dediğinizi duyar gibiyim hemen cevaplıyorum.
Taehyung'un evindeyken birden konu konuyu açmış ve benim evimin kapı şifresini herkesin bildiğini söylemişti Namjoon hyung ve düşününce de evet herkes biliyordu.
Junkook ile yakınken ona söylemiştim. Taehyungta zaten en yakın arkadaşım olduğu zamanlardan biliyordu öbür üyelere de üşendiğim bir dönem söylemiştim.
Neden bu daha önce hiç aklıma gelmedi bilmiyorum ama o akşam eve döndüğüm an direk görevlileri aramış ve şifreyi değiştirmiştim. Şuanda o yüzden kapıda homurdanarak bekleyen hyung'uma doğru gidiyordum.

Kapıyı açtığım anda bana bakmış ve içeri girerken "Kapının şifresini mi değiştin yoksa ben yine mi unuttum." diye homurdanmaya başlamıştı.

"Hayır, hyung unutmadın şifreyi değiştirdim." dedim ve arkasından bende stüdyoya doğru ilerledim.
Neden diye sorgulamasını bekledim ama muhtemelen üşendiğinden sormadı, bazen üşenmesi çok işime yarıyordu. O stüdyo koltuğuna geçip karalama dolu kağıtlara bakarken bende masaya yaslanmış tepkisini izliyordum.
"Düşündüğümden daha iyi." Demesiyle gözlerimi devirdim.
Bayadır uğraşıyordum bu şarkıyla bir zahmet düşündüğünden daha iyi olsun.
"Teşekkür ederim hyung, bu arada benim yüzümden Hoseok hyungla buluşmanı ertelemişsin kusura bakma." Dedim.

Sen bunu nerden biliyorsun der gibi kaşlarını kaldırıp bana baktı, tabiki de bilicektim Hoseok hyungla onun ne türlü dedikodularını yapıyorduk.
Hoseok hyungla konuştuğumu anlamış gibi "Senin yüzünden değil illa ki rahatsız edecektin zaten hemen işi bitirelim diye geldim" Demesiyle bir göz devirme daha kazandı benden.
Bugün kayıt yapıcaktık o yüzden çağırmıştım onu. Aslında şirketten birinide çağırabilirdim ama Yoongi hyungla kendimi daha rahat hissediyordum bu yüzden onu çağırmış ve fikirleri benim için değerli olduğundan ilk onun tüm şarkıyı dinlemesini istemiştim.
"Tamam hadi başlayalım." demesiyle biraz tonlamaları nasıl yapıcağım hakkında tartışmış sonra da ses geçirmez odaya geçmemle kayıt için başlamıştık.