Cipsimi Kim Yedi? || G. Satoru x Yn

-23-

"Teşekkürler Yut- Pardon, Toge."

Sana soğuk içeceği uzatan oğlanın elinden bardağı aldın ve sakince masaya bıraktın. Önündeki yazılara bakmaktan gözlerinin artık aktığını düşünmeye başlamıştın.

"Ya hadi Yn, neredeyse alarm çalacak!" Omzunu sarsıp seni aceleye getiren bedene ters bir bakış attın.

"Çok sikindeyse neden ödevi teslim tarihinin sabahında yapıyoruz Yuuji?"

"Tarihçi sıfırı basar." dedi kendini acındırmaya çalışarak.

Aslında gerçekten sıfır verir. Hem, hala bana ihtiyacı olan birileri var. Benden yardım isteyen...

"Tamam tamam, hallettik işte. Bitti sayılır."

Bilgisayar klavyesinde birkaç dakika daha parmakların gezindikten sonra işin tamamen bitmişti. Dosyayı kaydedip ayağa kalktın.

"Gençler," dedin karşında hevesle sana bakan Yuta'ya bakarak. "Bitti ödevleriniz. Okula gitmeden önce e-posta adresine gönderin, bugünün bitmesini beklemeyin."

Yuta ayağa kalkıp seni sıkıca kucakladı ve ayaklarını yerden kesti. Bir yandan da konuşuyordu. "Çok teşekkürler Yn! Çok~ Ne istersen yapacağım artık, ciddiyim."

"Ne demek, arkadışımsınız sonuçta. Hem ben de sıkılıyordum."

Seni bıraktıktan sonra yeniden kucaklanmıştın. "Yn! Prensesim! Nasıl bir kraliçesin sen?"

Yuuji de seni indirdikten sonra alnına sert, ıslak bir öpücük bıraktı.

"Ben senin her istediğini yapıyorum zaten, değil mi?"

Kıkırdadın.

"Yine de gecenin bir yarısı buraya geldin, neredeyse sabah oldu." Sandalyede oturup ciddiyetle konuşan oğlana baktın.

"Bir şey olmaz." dedin.

"Senin ödevin yoktu Toge, sen neden yatmadın ki?"

Yuta kendi sorusuna imayla gülerken Yuuji de ona eşlik etti ve sen de dudaklarındaki gülümseyi bastıramamıştın.

"Her neyse," diyerek ayağa kalktı ve yanına gelip seni diğerlerinden uzaklaştırdı. "Seni eve bırakmamı ister misin?"

Ailenden gelen bütün aramaları nasıl reddettiğini hatırlayıp sırıttın. "Yok ya~ Ben şuraya kıvrılayım, biraz uyusam yeter." deyip ikili koltuğu gösterdin.

"Saçmalama Yn! En azından benim yatağımda yat." Sana doğru itiraz ederek yaklaşan Yuuji, göğsüne yaslanan kol ile yeniden senden uzaklaştırıldı.

"Yuuji haklı, istersen odalardan birinde kalabilirsin." Toge de senden biraz uzaklaştı ve mesafesini korumaya özen gösterdi. "Ben diğerlerinden ayrı kalıyorum. İstersen çarşaf-"

"Toge," dedin acıyan gözlerini kapatıp gülümseyerek. "Ciddiyim. Saat beş olmuş zaten. Maksimum yarım saat uyuyacağım."

"Pekâlâ, istediğin gibi olsun."

---

Gözlerin yanma hissiyle aralanmaya başladığında saçlarında gezinen bir el hissediyordun. Çok hafif bir şekilde saç tutamlarını birbirinden ayırıyor, ensendeki saçların köklerini okşuyordu.

"Satoru." dedin kendinin bile anlamayacağı bir tonda mırıldanarak.

"Anlamadım?" dedi yavaş yavaş görüş açına girmeye başlayan oğlan, sana doğru eğilerek.