Alev Karaman
Ben Yaren'i bırakıp gitmedim. Bizi Siz bıraktınız. Buğra, ufuk biz sizin yüzünüzden aylarca kendimize gelemedik .
Yaren her gün ağladı , ben kendi acımı unutup ona destek olmaya çalışsam da pek mümkün olmuyordu. Ufuk bilmiyorsun Yaren'i bıraktığın zaman neler yaşadı.
Yaren hiçbir zaman senin umurunda olmadı. Sen gerçekten sevmedin bile. Sadece sevgilim olsun diye çıkıyordun. Annesiyle babası boşandı. O gün yanıma geldi, sabaha kadar uyumadı. Kaç kere seni aramak istedi, ama arayamadı.
Neden biliyor musun?
En son aradığı zaman hat meşgule atmışsın ve bir kez daha arayınca bir kız açmış. Telefonu "açmıyorsak tekrar Niye arıyorsun?" Dediğimde Ufuk, "Ben hiçbir zaman Yaren'in aramalarını almadım." dediğinde bu duruma şaşırsam da anlatmaya devam ettim.
O gece birkaç kez intihar etmeye çalıştı, hepsinde son anda kurtarmıştık. Bir hafta sonra annesini bir trafik kazasında kaybetti.
O günden sonra hiç kendine gelemedi. Geceleri uyumaz oldu. Sürekli bana bazı sesler duyduğunu ve beni bir yere çağırıyorlar diyordu. Buna fazla aldırış etmesem de, onun için endişelenmeye başlamıştım. Bir Gece telefonla oynarken Yaren ayaklanarak yürümeye başladı.
Arkasından seslensem de beni duymuyordu. peşinden gittim,ama daha önce görmediğim yerlere giriyor.
Son olarak buranın girişinde durdu ve içeri girdi. O günden beridir buradayız. Yaren'e içeride nasıl işkenceler yapıldı bilmiyorum. Birbirimize ne yaşadığımız anlatırsak bunun 2 katını bize yaşatıyorlardı. Burda ne kadar süre kaldığımızı ikimiz de bilmiyoruz. ama eğer buradan çıkacak olursak izin vermeyeceğim aynı şeyler tekrar yaşamasını istemiyorum.
Dediğimde "Alev" diye bir ses yükseldi. Yaren uyanmıştı, yanına giderek ona sarıldım. Yaren diğerlerini "buldun mu?" diye sorunca "Hayır nasıl bulacağımı bilmiyorum."dedim. "Peki çizdiğin kroki yanında mı?" diye sormuştu. "Evet yanımda"diyerek çıkardım ve önüne koydum.
"En son çıkış kapısı bodrum kattaydı. Şimdi ise Senin çizdiğin tarihi hatırlaman lazım" dediğinde "hatırlayamıyorum"dedim. "Tamam bebeğim burada zor tabii ki, burada tuttuğun gün takvimi vardı, ama nereye koyduğunu hatırlıyor musun?"
Diye sorunca "Hayır ama senin odanda yapmıştım." Dediğimde hep beraber Yaren'in odasına geçtik ve aramaya başladık. Ama hiçbir yerde yoktu, yine bir ses yükseldi; "Sizler çok beceriksiz insanlarsınız. Sürekli bir şeyler arıyorsunuz? Hiçbir gelişme yok. Siz böyle ederseniz.
Arkadaşlarınızı kurtaramayacaksınız. Yaren ya sen, hadi Alev şizofren birisi. Sen nasıl başarısız oluyorsun. Dediğinde
"Yaren öncelikle sen kimsin de bize başarısız diyorsun? Bizi bu hale getiren sizin gibi aptallar o yüzden bize laf ederken ikinkere düşünün alev 'e şizofren diyorsun ya. Emin ol ki bu Bazen çok işimi yarıyor ve biz buradan Alev sayesinde çıkacağız. sizler hâlâ bunu anlayamadınız. İşte bu yüzden biz başarısız veya beceriksiz değiliz. Sizler çok aptalsınız."
Dediğinde Adamın sesi birden yükseldi; "siz haddinizi aşmaya başladınız. isterseniz biraz akıllı davranın, hepinize ayrı işkenceler yapmaktan zevk alırım. Bunu çok iyi biliyorsunuz. Alev ve Yaren bize karşı bir kez daha sesiniz yükselirse bir arkadaşınızı öldüreceğim. Artık her şey size bağlı." Diyerek susmuştu .
"Duvarlar" diye bağırdım hepsi bir anda bana bakarak "ne olmuş duvarlara"dediler "fayansların arkasına yazmış olabilirim, birinde yazıyor eminim" dedim. Buğra, "biz bu fayans içinde o yazıyı nasıl bulalım. Dediğinde "hep oturduğum bir köşe vardı. Onun etrafını arayalım" dedim.
"Yaren fayansları nasıl sökeceğiz" dedi. "Fayanslar yapıştırlı değil, sadece birbirine destekli durdukları için zor olabilir. Dikkatli onun en ufak hatada hepsini kırılabilir. Fayansların yarısını indirsekte hiçbirinde yazı yoktu.
Buğra sen bunlara yazmaya Emin misin dedi Bilmiyorum Tek hatırladım bir şeyler paraladım ama ne yazdım bilmiyorum dediğimde Tamam ikiniz de kolay şeyler yaşamamışsın ama bizi hatırlamadınız bir şeyler için yormasanız güzelim dediğinde yere bıraktım kendimi gerçekten haklıydı onları boşa yoruyordum Yaren yanıma oturdu ve sakin ol Hatırlamaya çalış dedi. Tek bir noktaya odaklanmıştım ve dediklerine kulak asmıyordum
Çünkü bana yardım eden kişi gelmişti bana bakarak güldü ve "Bakıyorum da yine çaresiz oturuyorsun. Sen neden hiçbir şey başaramıyorsun. Başkalarına muhtaç kalıyorsun ki, bir kez kendin başarsan inan bana daha çok gurur duyacaksın kendinle. Ama sana şunu söyleyeyim. Sen hiçbir zaman bu odada tarih tutmadın. Alev O yüzden boşuna arkadaşlarını yorma, ama sana yardım edebilirim. Her zaman olduğu gibi yerinden kalkmadan, Yaren' nin buraya geldiği yılı ay ve günü hatırlamaya çalışıyorsun. Sonra ben sana bugün ayın kaçı olduğunu söyleyeceğim şimdi sana başarılar"
diyerek gitmişti. Yaren'e "Senin buraya geldiğin yıl, gün ve ay neydi?"diye sorduğumda kahkaha atarak "Sorduğun soruya bak Sence hatırlama şansın var mı? 17 Ocak 2022 Benim İçin tüm umutların yaşama sevincim bu tarihte bitti. Ama tarih ne alaka."
Dediğinde "bugünün tarihini öğreneceğiz" dedim. "Alev Kafan iyi mi, nasıl öğreneceğiz? dediğinde gülerek "İşte bu yardım edecek" dediğimdehepsi tuhaf baksda bir şey dememişlerdi. "Hadi bana bugünün tarihi söyle." "Söylesem de çıkışı bulamayacaksınız?" diye cevap vermişti. "olsun sen söyle bir tahminimiz olur." Dediğimde "5 Haziran 2024 Bugünün tarihi" "Oha biz üç senedir burada mıyız?"
Güzel okurlarım yorumlarınızı ve desteklerinizi bekliyorum😊
