İşinde gücünde aşk

osmanin borcu

Dunku fiyaskodan sonra okula girmek adeta cehenneme girmekle ayni seydi. James mola vermeksizin olayi anlatiyor kizlar da ona aciyip benim ustume sanki yumrugu ben atmiscasima yuruyordu. Onlari görmezden gelmek ata sporum olsa da arada kulagim kayiyordu. Teneffus oldugunda tam kantine Hope'la bulusmaya gidecekken Alberto ve arkadaslari önumu kesti.

Alberto: Kezbolarin gulu ya bugun sizin mekanda ayarlasan da Marty ve Carlo kucugunden bir konser verse olur mu

Kezbaniye: ne

Carlo etrafina iyice baktiktan sonra fisildayarak konusmaya basladi

Carlo: ya Cecilia sizin mekana gelecekmis bugun... de... sey yani dedi ve kizardi utangac bir tipti hic sevmezdim böyle tipleri ne kasiyorsunuz bu hayati. Öte yanda yuva yapanin yuvasi olurdu. Cecilia cok cimcime bir kizdi bu hayatta her sey önune altin tepsiyle serilmisti. Ama o her seye ragmen malligi secmisti. Cevresindeki cogu arkadasini sevmiyordu onlarsa ondan yararlaniyordu. Biz de bir zamanlar arkadastik daha ilkokuldan beri ama liseye gecince artik benden utanir olmustu belki de kinali saclarim, donat dukkanindaki isim ve mahalle agazimdan kaynakliydi orasini bilemiycem. Tek bildigim bir daha asla ayni yakinliga sahip olamadigimiz.

Kezbaniye: ok

dedim ve Hope un yanina indim dun olanlari anlatmamistim ona daha. cok heyecanliydim.

Iki karisik tost aldiktan sonra bahceye ciktik ve olayi anlattim. Bi 10 saat Jamesle dalga gectikten sonra Hope beni soklardan soklara surukleyecek o kelimeleri sarf etti

Hope: kanka su osmanla beni tanistirsana

Alberto bu habere cok uzulecekti.

Dukkana girdigimde OSman zaten ordaydi yerleri supuruyordu Allahin badboyu. tek kelime etmeden mutfagin oraya gectim önlugumu giydim.

Osman: su jamesle yakin misiniz siz

kezbaniye: napcan

Osman: dunku olaydan sonra evime fatura göndertmis serefsiz

Kezbaniye: ben mi ödiyim ne istion

Osman: senle konusanda kabahat

Osmana neden kötu davrandigimi bilmiyordum. Yani herkesin icinde Jamese yumruk atmasi ve sigara dumaniyla karisik axe kokusuyla nefes almami guclestirmesini es gecersek iyi biri olabilirdi bilmiyordum bu daha cocugu 2. görusumdu belki de bir sansi daha hak ediyordu.

Kezbaniye: taam konusurum jamesle bunu istiyorsun demi ama o sonradan görme vazgecmez inadindan ben sana söyliyim he bu arada mini bir konser verecek arklar bugun bir yer ayarlasana.

Osman: karsiliksiz iyilik yapmam diyorsun he

dedi ben de göz kirptim yani ne diyim evet??? ayip mi

Hopela Osmanin bulusmasi da sonraya kaldi bugun zaten isim basimdan askin.

Iceri musteriler dolusmaya baslamisti isimi cok seviyordum gun boyu donat susle musle fln sanatsal ruhum ortaya cikiyordu. Derken ALbertolar iceri girdi Carlo galiba altina yapmisti. Onlara yerlerini gösterdim herkesin gözleri onlarin uzerindeydi. Bunlar da guya akor makor ayarliyordu.

Kezbaniye: adam gibi calin he rezil etmeyin bizi

deyip onlari daha da strese sokmustum ohh olsun. bi 10 dakika fln sonra calmaya basladiklarinda Cooper da iceri girmisti. Bana dogru yani kasaya dogru gelirken kalbim gumgum atiyordu.

Cooper: selam naber bana ordan hmmmm-

kezbaniye: 2 cilek aromali bir tane de cikolatali dimi

Cooper: kizim sen cilginsinnn nasil da okudun aklimi

kizarmistim salak cocuk hep geldiginde ayni seyleri siparis ediyordu tabiki ezberlemistim, meslek geregi ;) o sirada Osman yanimiza geldi

Osman: bu ne ya ne caliyor bunlar kulaklarim kanadi allahima

cooper: ee mozart bu yalniz.

osman: HE BEYEFENDI YALNIZ O KDR SEY BILIYORSANIZ buraya hayvan sokulmadigini da bilirsiniz. dedi Cooperin kedisini isaret ederekten. Hemen araya girdim

Kezbaniye: ne zarari var ya patron da bir sey demiyor 10 yillik musterimiz

osman: avukati misin dedi bir kufur geliyor gibi hissettim ama gözleri yandaki camlara takilmisti arkama döndum bir de ne göreyim james orda bekliyordu osman da bir hisimla disari firladi. Konusuyorlardi hararetli bir bicimdeydi ama konusuyorlardı yani.

Kezbaniye: sen onun kusuruna bakma yeni de

Cooper: önemli degil herkes senin gibi olamaz zaten bu bir gift sana tanrinin verdigi

kezbaniye: gift? evet gift bence de

sonra iceri girdim mutfaga... Cooperin donutlarina kalp cizmemek icin kendimle savas verdim sorna yenildim cizdim sonra ustunu kapadim. Bir yandan da Carlonun stresten yarim yamalak cikarttigi notalar kulagima iskence ediyordu. acik kalan camdan osman ve jamesin sohbetine sahit olmustum.

James: sana bir yil sure veriyorum bu donatcidan kazandigini verirsin iste

Osman: lan sumsuk bir cizik lan bir cizikk

james: pardon da sadece saat icin degil canim icin de oraya ekstra bir iki kurus ekledim yani kusura bakmiycan adli islemleri baslatmak zorunda birakma beni

Osman: ulan tipini sevdigim tamam LAN tamam

Coopera donatlarini teslim ederken ilerde öpusen Carlo ve cecilianin igrencligi hic gözume batmamisti coopera da duzguncene bb diyememistim aklim mal osmandaydi. her ne kdr apaci olsa da james yuzunden 1 yillik maasindan olmayi haketmiyordu. Dukkani kitlerken söyle deyiverdim

kezbaniye: jamesle konusmanizi duydum

osman: merak etme beni kizim kötulere bir sey olmaZ....................