İşinde gücünde aşk

devran saskin

önumuzdeki gunlerde Hope hep kapanmaya dogru dukkana gelir osmanla hosbes eder olmustu. Ama artik bu ona yetmiyordu dukkan disi datelerin zamani geldi diyordu.

Hope: ya kanka sorsana Osmana birlikte sahil kenarinda piknik yapalim

kezbaniye: Hope valla allahin kekosuyla pinterest pinkigi hayallerin de beni benden alanzi

Hope: yaaa lutffennnnn

kezbaniye: ben niye geliyorum zaten garip olur

Hope: ya kanka rahat edemem diger turlu hem sohbet iyi gibiyse ben sana cekerim mesaj gidersin

kezbaniye: ÖFFFF bak dua et fav kezbosumsun ne diyim simdi cocuga

Hope: sey de hmmm pazar erken cikiyoruz ya ben ve hope dedik sahile gidelim sen de gelmek ister misin

kezbaniye: hmmm pazar erken cikiyoruz ya ben ve hope dedik sahile gidelim sen de gelmek ister misin

osman mal mal suratima bakiyordu

osman: 3umuz

resmen cocuga cikma teklifi ettigimi fark edip kizardim ama icimden yani ezik gibi belli etmedim

kezbaniye: yani HOPE un fikri ve bence iyi bir fikir Alberto da gelir duruma göra öyle e

osman: alberto

kezbaniye: sasirdin

osman: sasirmadim geliyorum sanayiden salarlarsa

kezbaniye: sensiz bri gun idare ederler herhalde dedim sanarsin steve jobs triplere bak

osman: görcez

bu salak dialogu daha da uzatmak istemedigim icin mutfaga girip önlugumu astim ve kapiya yöneldim. yurumeye basladim ki osman "gel seni sanayiye götureyim" diye seslnedi.

kezbaniye: napcaz lan orda

osman: karsisinda nargileci var

tip tip bakmakla yetindim

osman: saka la saka kahvehane var

kezbaniye: caylar senden

osman: sen bir james iki Allahima

Osmanla ne ara birlikte dısarda cay icecek kdr yakinlasmistik bilmiyordum. Ama Hopelarin cooperlarin cirit attigi bir dunyada Osmanin varligi bana iyi geliyordu. Cok konusmasak da dukkanda calistigimiz sure boyu sanki bir sekilde baglanmistik. baglanmak da degil de yani sanki uzun suredir hayatimda olan satsan satilmaz atsan atilmaz bir arkadasim gibiydi ve belki de gercekten öyleydi.

Osman: ee cay benden sohbet senden

kezbaniye: sakaydi mal kendim öderim

osman: piknik... cay bardaginin dönduruyordu birden kafasini kaldirip bana bakti

osman: piknik harbici kimin fikriydi

kezbaniye: albertonun

osman: dalga gecme de cevap ver

kezbaniye: Hope'un

sessizlik

osman: e madem taa geldin bizim sanayinin oralara sen de anlat bir seyler kendinden

kezbaniye: ne anlatcam

ne anlatacaktim harbi ne vardi sanki hayatimda okul dukkan okul. benim hayatim buydu. Cecilia ile olanlari anlatmak da cok sacma geliyordu hem Osmanin cooperi bilmesine gerek yoktu.

osman: gecen niye bagirdin hele

kezbaniye: ark kazigi

osman: EEE