dunden kalma

8 0 0
                                    




O gece Cooper bana 93949 mesaj yazdi. Allah Allah ya onca yildir bir kere bile numarami almayi akil edemeyen cooper bir anda bana yazar olmustu. samimiyet diyince de cooper. Telefonumu kapatip bir kenara attim. Mesajlari kalbim kaldiramazdi su an. O an camdan disari bakarken "lan ben niye aglamadim" diye dusundum yani simdi aglamayacaktim da ne zaman aglayacaktim ani olurdu. Neyse agladim iste. 10 yildir yuzune bakmadigim gunlugu raftan aldim en son yazdigim sayfaya göz gezdirmemle kapamam bir oldu. OFFF BIZ INSANLAR NE MALDIK YAAA neden unutmak istedigimiz anilarimizi gunluge yazarak ölumsuzlestiriyorduk.

Gece dogru duzgun uyuyamamistim ama yine de okula gittim. BUgun gitmezsem bir daha gidemezmisim gibi bir his vardi icimde.


Sinifa tam olarak hocadan 2 saniye önce girip yerime oturdum. Yoklamanin tam ortasinda sinifa biri literally daldi. GELEN COOPERDI.

Hoca: ???

cooper: hocam Kezbaniye bir gelse benle valla uzun surmez

Hoca: idfc ya sanki dersi dinledigi var

cecilianin gözler far görmus tavsan gibi acilmisti herkes neler oluyooo diye fisildasmaya baslamislardi

hoca: sessizlik

BUGUN ENNNNN MUTLU GUNUMMA diye bagirasim geldi duygularim cok karisikti mal cooper. Neyse ciktim siniftan

Cooper: ee dun hakkinda

kezbaniye: ayyy cooper ben sarhostum galiba  hatirlamiom dunden bir sey

cooper: Meyvesuyu kafa yapmiyor yalniz kezbaniye

konusmanin devami gelmemisti Cooper mal mal bakmakla yetiniyordu kezbaniye "ya sabir" deyip sinifa geri girdi.


Dersin sonlarina dogru james ona bir aslanin avina baktigi gibi bakmaya baslamisti. Ama Allaha bin sukur ki zil calinca kezbaniye jamesten daha hizli davranarak siniftan cikmayi basarmisti. Hemen Hope un yanina gitti, Cooperla olanlari anlattiginda sokkkk olucakti. Tam agzini acmisti ki Hope bir anda Osmanla pikniklerinin geri kalanini anlatmaya basladi. Kezbaniyenin hevesi kursaginda kalmisti. Hope a oto tepkiler verdikten sonra birazdan zil calacak sinifa gidem bahanesiyle kalkti.

Tuvaletlerin orda Cecilia ile karsilasti.

cecilia: haddime degil ama-

Kezbaniye: ya kizim sen hala hangi yuzle????

dedi ve sinifa girip ALberto ve Martynin yanina gecti. Birilerine anlatmasa catlayacakti ve Marty ve alberto bunun icin bicilmis kaftandi. Ikisi de kara delik gibiydi,bir duyduklarini ne teker hatirlar ne de bir daha konusunu acarlardi.

Alberto: rezilsin

marty: kasma ya

iste ihtiyacim olan o iki kutsal yorum.


Dukkana vardigimda dukkan zaten acikti ilk bi hirsiz mi girdi diye korktum temkinli adimlarla iceri girdim birini gördum tam ustune atlayacaktim ki osman oldugunu farkettim.

Kezbaniye: erkenci kus seni

osman: ne

Klasik sohbetimizi de yaptiktan sonra mutfaga fln gectim iste rutin. Ulan ne yasiyordum ben be neyse valla kasmiycan bu hayati banane ya cooperla evlenip 3 cocuk yapmasak da hayat bir sekilde devam ederdi, su akar yolunu bulurdu. Zaten hamilelik de zor is kim cekcek.

Osmanin tezgaha vurmasiyla ayildim ve siparislere basladim. cok dalgindim umarim insanlara dogru siparisi teslim ediyorumdur diye dusunurken önumde duran 2 cilekli 1 cikolati yazisina baktim. Ama yani dunyanin da en basic siparisi Sherlock Holmes muyum zaten ben, baskasidir anam baskasiiiii. Siparisi teslim etmeye cekine cekine gittim.
Cooper: sinema date nasil

kezbaniye: jamesle gitmelik

cooper: az ciddi konusabilir miyiz dun bombayi attin gittin kafamda cumlelerin basa sarip duruyor

kezbaniye: arkanda sira var yalniz

cooper: ya kezbaniye sabahtan beri senle konusmaya caliyorum artik neredeyse sirf ceciliayla arkligini "bozdum" diye canimi yakmak icin oyun yaptigina inancam

kezbaniye: ben artik diyicek bir sey bulamiyorum git istedigine inan umrumda degil

cooper vazgecmeye niyetli gözkumuyordu taki osman yakasina yapisip "kiz git diyor duymuyor musun" diye bagirana kadar.

"osman sen de patronun yegeni olmana cok guveniyorsun kovulcan valla" dedim osman cooperi dukkandan kovarkene.

osman: oydu demek

kezbaniye: yeri degil


bu sefer dukkani kapadiktan sonra caylari osman koymustu. icine tukurmus muydu acaba emin olamiyordum ama yine de ictim. ortam cok garipti yani her zamankinden de garipti. Artik adet olmustu dukkani kapadiktan sonra genellikle sessizlik icinde cay icmemiz ama bu sefer garip bir sessizlik vardi. Gergin ve gizemli bir sessizlik.

Osman: O cocuk ne-

kezbaniye: bir daha isleri-

ayni anda konusmustuk.

osman: tesekkur edecegine dedigin seylere bak

kezbaniye: özel hayat diye bir sey var

Osman: yemisim özelini de hayatini da

cebindeki sigara paketini cikardi

osman: anlatmazsan sigarayi yakarim yangin alarmini devreye sokarim kovdururum seni

kezbaniye: kucuk osman buyumus de beni tehdit ediyormus

icimden yapmamasi icin Allaha yuz farkli sekilde dua ediyordum sagi yolu belli olmazdi

osman cakmagini da cikardi. tam yakiyordu insafsiz ki kezbaniye yelkenleri suya indirdi

kezbaniye: ya seviyorum iste bu kadar mi zor anlamasi dun itiraf ettim istemsiz simdi de pesimi birakmiyor

osman: senin tas kalbin sever miymis be

kezbaniye: dun sendeki haller neydi

osman: Oooo konuyu mu degistiriyon caKAL

osman: yoktu bi halim malim

kezbaniye: harbili sevion mu Hope u

osman uzaklara daldi sevmemesi iyiydi yani aslinda da, Hope umutlanmisti bir kere sev olmuslardi lan. Sevlik derin mevzuydu.

osman: hevesini alip birakir zaten beni bi iki gune takma

kezbaniye: hadi ins

kezbaniye: yanlis anlama yani ama uygun degilsiniz birbirinize

osman: bir senle cooper olamadik diyorsun yani

istemsizce guldum. acinin tatli gulusuydu bu.
Kezbaniye bir anda osmana kendini yakın mı hissetmişti artık yoksa Hope a içini dökemediği için enerji patlaması mı yaşamıştı bilinmez bir anda dökülüvermişti.

kezbaniye: offfff hayat niye bu kadar zor ya ben hep cooperla bu gunlerimizin hayalini kurmustum su an cocuk resmeNNN pesimden kosuyor ama ben onu kovuyorum. ama hala anlayamiyorum ya osman bak OSMAN 3 degil 5 degil tam 5 BUCUK YILDIR seviyorum ben bu cocugu. Hep gözlerinin icine baktim bu gune kadar hic mi hic mi lan anlamadi mi yani ya da anlamak mi istemedi. belki de beni degil basindan beri kankam olucak serefsizi seviyordu benim de ona olan ilgimle kendini simartiyordu. ulan ya ben hep buna saf derdim SAF olan da ENAYI olan daaaa hep benmisim

osman: kizim yavas lan naptin

kezbaniye: yak osman yak dukkani da bu anasini sattigimin dunyasini da

telefonumu cikardim cooperin attigi o mesajlari okumamaya gayret gösterdim cunku okusam ona inanirdim........................ artik kaybedicek neyim vardi "yarin okul cikisi beni al" yazdim.

"yarin gelmiycem ise haberin olsun" dedim osmanin sigara paketinden bir sigara aldim tam dukkandan cikacakken Osmanin kisik sesle "insan yasattigini yasamadan ölmezmis" dedigini duydum yine ne sacmaliyordu Allah bilir.

İşinde gücünde aşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin