Bir mafya anası ve onun için çalışmaya gelen yüzbaşının oğluyla yaşadıkları.
sizce bu kadın neden mafya oldu? Peki bu adam neden geldi?
Aslında en masumumuz en kirli sandığımızmıydı?
Herkes umayın arkasından iş çevirirken kim onun yanında olacaktı
...
Dilsizdir benim acılarım Konuşmazlar kimseyle Sadece benim canımı acıtırlar Hemde hiç hak etmediği halde... ~Cemal Süreya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ceketimi giyerken kapıya yöneldim. Bu sırada Gökayda yanımdaydı benimle beraber çıktı odadan
"Nereye koydunuz?"Dedim. İşlerinde köstebek çıkmıştı ve ben şuan ona ölüm senaryolarıhazırlıyorum.
"Bodruma koyduk"dedi Gökay. Benim çocukluk arkadaşımdı ve her zaman ne olursa olsun hep yanımdaydı safını bu zamana kadar değiştirdiğini hiç görmemiştim.
Aşağı kata yani bodruma inerken bileğimdeki toka ile Saçımı at kuyruğu yapmaya başladım. O ite karşı çok güzel planlarım vardı.
Kapının önüne geldiğimde gayet sakin birşekildeaçtım kapıyı.
Adamı sandalyeye başlamışlardı ve yanında en sadık iki korumam başlarında bekliyordu;Fahri ve Feyza.
İkisi birbirinden hoslanıyordu ama benden saklıyorlardıaslında sakladıklarını sanıyorlardı. Gerçi benden neden sakladıklarını da anlamış değilim yani.
Adama doğru yürürken sert bir ifade takındım ama o hangi cesaretle bilmiyorum ama alayla bakıyordu. Karşısına sandalye çekip oturdum Fahri onu biraz hırpalamışa benziyordu.
"Ee,nasılsın"dedim. Gayet güzel bir başlangıçtı değil mi?
Cevap vermemeyi seçti. Kafamı aşağı yukarı salladım"Konuşmak istemiyorsun demek,tamam."dedim gözlerine delici bakışlar atarken.
"Kimsin konuş yoksa hiç tahmin edemeyeceğin şeyler yapacağım."dedim Gökay dahaaçıkça
"Yani konuşursan kolay ölürsün konuşmazsan biraz işin zor"dedi.
"Ama sonuç olarak aynı"dedi köstebek.
"Başka ne bekliyordun köstebek"dedim. Cevap vermedi.
"Adım Celal"dedi. Çokta umrumdaydı. Yaniii der gibi baktım.
