Bekle Dedi Gitti

Barut

Umut'a baktım "YE LAN ÖKÜZ" sesim sinirli çıkıyordu. Ben bücür müydüm? Hayır değildim. O deveydi. Uzattığım çikolatayı ısırdı. Ve bende ısırdım. "LAN LAN AAA" Emre'nin sesiyle Emre'ye baktım. "ABİ SİZ BİLİMSEL OLARAK ÖPÜŞMÜŞ OLUYORSUNUZ." "Emre kapa çeneni." Emre'yi susturan Kumsal olmuştu. Kumsal'a teşekkür dolu bakışlarımı gönderdim, sonrasında geri çikolatamı yemeye devam ettim. Aradan birkaç dakika geçmişti herkes kendi kendine konuşuyordu -Umut ve ben hariç- "YA KALK BE BENİM UYKUM VAR" Doğa'nın sesiyle irkildim ve gözlerimi daldığım boşluktan kaldırıp Doğa'ya baktım. Ayağa kalkmış Erkan'ın kolundan tutup çekiyordu "YA YALVARIRIM YARDIM EDİN KALKMIYOR BU." Hiç kimseden ses çıkmadı. "Lan koltukta yat işte." Ses Gece'den geliyordu. O çift kişilik koltuğa uzanmıştı, Hürkan'da tekli koltuğun birini Gece'nin uzandığı koltuğun önüne getirmiş, Gece'nin saçlarını okşuyordu. "EVİMİ İSTİYORUM BEN" Doğa'nın sesiyle tekrardan Doğa'ya baktım. Hâlâ Erkan'ı kaldırmaya çalışıyordu. Onlara bakıp güldüm ve gözlerimi yeniden bir yere odakladım. "Lan saat iki olmuş." "Sorduk mu?" Bu müthiş konuşmanın kimler arasında geçtiğini merak ettiğim için gözlerimi tekrardan daldığım o boşluktan çektim Erkan ve Doğa'ydı. Erkan, Doğa'ya yaklaşmaya çalışıyordu fakat Doğa pekde yüz veriyor gibi durmuyordu. "Tamam lan kalk ufaklık götüreceğim seni evine." Doğa sinirli bir şekilde ayağa kalktı ve sert adımlarla kapıdan dışarıya çıktı. "Sabır." Onun arkasından Erkan'da söylenerek çıktı. "Pişt bücür." Umut'un sesiyle Umut'a döndüm. "Ne var be?" Güldü "Bücür olduğunu kabulleniyorsun ha?" Sinirle nefes alıp verdim ve elime yanımdakı yastığı aldım. "Bücür senin ebendir deve." Yastığı ona fırlattım fakat o yastığı tuttu. "Tamam ya sakin ol azıcık." Hiç birşey söylemedim ve geri önüme döndüm."Evime götür beni." Diye mırıldandım. "Evine mi? Evimemi?" Ne diyor bu? Ona döndüm. "Evime, kendi, şahsi olarak benim üzerimde olan, tapusunun bende olduğu o evime." Sırıttı. "Tamam bücür kızma." "Seni var ya.." "Tamam amk susun bi gidicekseniz gidin kalacaksanızda kalın." Bunu söyleyen Ali'ydi "Ali sen ne karışıyorsun amk." Demet'in verdiği Demet'e baktım ve gülümsedim. Umut ayağa kalkmıştı bendenonun arkasından ayağa kalktım ve ayakkabımlarımı giyip aşşağıya indim. İkimizde hiç konuşmadan arabaya bindik daha sonra Umut arabayı çalıştırdı ve bu ormanlık alandan uzaklaşmaya başladık. Dakikalardır sessizce duruyorduk ikimizinde ağazını bıçak açmıyordu ama sessizliği bozan o yada ben olmadım arabanın keskin virajda bıraktığı o ses ve yanık barut kokusu...

~Gece