Bekle Dedi Gitti

FİNAL

Ee öncelikle hikayelerimde gece,nur ismini göremiceksiniz bazı durumlar sebebi ile yollarımızı ayırdık hikayede tek görebiliceğiniz isim demet ve cri olucak ve hikayeleri silmiyicem onlar tozlu eski ama güzel hatıralarak olucak öptümm

Üçüncü şahıs anlatımı

Umut içeri girmişti sadece boş boş tavana bakan meleği görünce ufak bir gülümseme oldu yüzünde melek bakışlarını umuta çevirdi onu görünce gülümsedi umut yavaşça yatağına gidip meleğin yanı başında duran sandalyeye oturdu biraz sohbet ettiler umut meleğe sarıldı saçlarını kokladı öptü sonra ise dışarı çıktı içeri pınar,deniz ve demet girdi şakalaştılar gülüştüler  sonra ise onlarda gitti hepsi dışarı çıkınca bir hemşire gelip ekibe döndü "melek hanımın yanında refakatçi olarak kalacak var mı?" Umut atladı hemen "evet ben kalıcam" "tamamdır benimle gelip forma imza atmanız gerek" umut ayağa kalkıp hemşirenin peşinden gitti bir forma imzasını atıp  geri döndü ekip ayağa kalktı "kanka biz gidelim artık" dedi hürkan "peki görüşürüz bişi olurda arar haber ederim" ekip vedalaştıktan sonra gitti umut odaya gidip yorgunluktan tekrar uyumuş meleği gördü onu öyle görünce sessizce kıkırdadı ve gidip tekrar meleğin yanı başında duran sandalyeye oturdu meleğe bakarak uyuya kaldı....
Gözlerini öten makinanın sesi ile açtı makinaya baktığında meleğe bağlı olan makinanın öttüğünü ve nabzının atmadığını gördü içeri  doktor girince umutu çıkardılar umut ne kadar bağıra bağıra sorsada kimse cevap vermedi noluyodu anlamamıştı pencereye baktı doktorlar meleği hayatta döndürmeye çalışıyolarda umutun gözlerinden akan yaşlar ve bağrışları hastaneyi dolduruyodu telefonu çaldı umut kim olduğuna bakmadan açtı "alo kankam ne var ne yok" bu hürkanın sesiydi umut sadece "Melek.." diyebildi gerisi hıçkırık sesleriydi hürkan bir süre seslendikten sonra umutun sesi gelmiyince telefonu kapattı umut telefon kapandıkan sonra sadece ağlayarak pencereden meleğe ve onu kurtarmaya çalışan doktora baktı bir süre sonra hemen erkekler geldi umuttu tutup sandalyeye oturtular sorular soruyolardı umut sadece ağlayabiliyodu bir süre sonra içerden doktor çıkınca umut ayağa fırladı "melek hanımın yakınları sizmisiniz" dedi doktor umut sadece başını salladı doktor başını eğip konuştu "maalesef Melek Kadıoğlunu kurtaramadık..başınız sağolsun"
Umut melek diye haykırmıştı içeri girmeye çalışıyodu hürkan ile emre göz yaşları içinde onu tutmaya çalışıyodu koştura koştura kızlar geldi onlar bu yaşananları görünce pencereye döndüler üzeri beyaz bir örtü ile kapanan meleği görünce ağlamaya başladılar..

Yaklaşık 1 yıl sonra

Umut meleğin ölümüne alışamamıştı paranoyak olmuştu her yerde meleği duyuyordu meleği arıyordu ekip onun bu haline okadar üzülüyodu ki günlerden bir gün ellinde bir buket çiçek ile umut meleğin mezarının önüne geldi "senin sevdiğin gibi papatyalar güzelim" diyip çiçeği mezera koydu "meleğim orda rahatsındır umarım" hıçkırıklarının arasıyla konuştu umut "adın gibi melek oldun artık...hastaneden taburcu olunca çıkma teklifi edicektim ben sana neden gittin.."
Umut mezarın yanına eğildi ve mezar taşının üzerindeki melek yazısını okşadı göz yaşları toprağı ıslatıyodu "alışamam melek senin yokluğuna kokunu,sesini özledim senin..sen karanlıktan korkarsın nasıl dayanabiliyosun bilmiyorum ama merak etme en yakın zamanda gelicem yanına meleğim " ayağa kalkıp mezara son kez baktı "yanına gelicem başka bir evrende kavuşmamız dileğiyle güzelim" ordan ayrılıp umut eve gitti sonrasında neler mi oldu..umut sözünü tuttu her zamanki gibi meleğin yanına gitti..

ULAN BİTTİ
Aga ağladım bu sefer ciddili her hikaye güzel bitemez di zırlamanıza ihtiyacım vardı ihihi