ZEHİRLİ KUYU

1.KAZA

~~>Kurguda geçen olay ve karakterlerin gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür... <~~

~~Keyifli okumalar dilerim..~~

~~Buraya başlama tarihinizi bırakabilirsiniz.(21.06.2024)~~

🖤

~~1.KAZA ~

Tutku.

Güneş benim için yine aynıydı. Kasvetli ve karamsar. Bugün güneş bile tam olarak e yapmak istediğini bilmiyordu.

Gözlerimi gökyüzünde ki güneşten çekip odaya baktım. Başımı çevirmemle birlikte, Alper'i beni izlerken buldum.

"Ne yapıyorsun orada sen?" diye sordum sakince.

Yeşil gözlerini benden hiç çekmedi ve dudaklarını araladı.

"Neden doğru düzgün uyumuyorsun?" dediğin de onun yüzünden çekmedim gözlerimi.

"Ne önemi var?" dediğim de rahatsız bir şekilde nefesini dışarı üfledi ve bir kaç adım atıp tam karşıma geçti.

Gözlerini gözlerimde sabitledi, "Tutku, yeter artık sana onu bulduğumu söyledim uyu artık demiştim," dediğin de istemsizce güldüm.

"Alper, bana ne yapacağımı söyleme senden emir alacak değilim." dediğim de yüzü düşmüştü.

Bana tek yardım eden kişi oydu ve bende onu galiba az önce kırmıştım.

"Bende sana emir vermiyorum sağlığın için söylüyorum," dediğin de bakışlarımı ondan çekip camdan dışarı bakmaya başladım.

"Alper, her şey için çok teşekkür ederim ama artık gitsen iyi olur, gerisini ben halledeceğim," dediğim de omuzlarım yavaş bir şekilde inip kalkıyordu.

Omzumda elini hissetmemle kendimi geri çekmem bir oldu.

"Özür_" dediğin de sesimle sözünü kestim.

"Sana şunu kaç kez yapma dedim," diyerek ona baktım. Sert bir şekilde konuşmam onu üzmüştü.

Üzülmesine ben değil kendisi sebep olmuştu.

"Çok özür dilerim Tutku bir an dalgınlığıma geldi," dediğin de ona bakmaya devam ettim.

"Bir daha olmasın," diye onu uyardım.

"Bana bile bu şekilde tepkiliysen, o çocuğa kendini nasıl aşık edeceksin, sana dokunmasına izin vermeden mi?" dediğin de sinirlenmiştim.

"Bu seni ilgilendirmez!" dedim sert bir şekilde.

"Tutku.." dedi ve bir süre yüzümü inceledi.

Gözleri Kah küllerimin altında ki yara izinde takılı kalıyordu. Bunu istemeden yapıyordu biliyorum ama bunu yapması beni kendi yüzümden soğutuyordu.

Onun daha fazla bakmasına izin vermeden olduğum yerden ayrıldım.

"Git artık Alper, ve sakın bir daha da buraya gelme," dediğim de kendimi mutfağa doğru yönlendirdim.

"Tutku, beni dinle," dedi ve arkamdan geldiğini bildiğim için hızla döndüm ve elimi kaldırıp ona baktım.

"Sana söyledim, artık gerisi seni ilgilendirmez ve ben tek başıma halledeceğim bu meseleyi," diyerek onu durdurdum.