Bilincim açıldı ama gözlerim açılmak istemedi çünkü gözlerim aynı şeyleri görmekten korkuyordu aklıma minhonun gidişinden başka bişey gelmiyordu
Sanırım sandalyede oturuyordum ellerimi hareket ettirmeye çalıştım ama her yerim uyuşuktu tekrar elimi hareket ettirmeye çalıştım bu sefer başardım ama bileğime bişey deydi sanırım ip vardı sandalyede ipe bağlanmıştım bacaklarıma gelen soğuk ise dondurcuydu
Gözlerim bağlı değildi ağzımda da bant yoktu sadece iple bağlamışlardı göz kapaklarım zorla aralandı ve küçükten etrafa bakındım soğuk bir depoydu ışıklar yanıyordu etrafa bakındığımda ceketim üstüm ayakkabılarım vardı
Üstüme baktığımda sütyenleydim ayakkabılarım da yoktu ve çok soğuktu ceketimin cebinde telefon vardı ona ulaşabilirsem minhoyu...
Hayır hayır onu asla aramam ne olursa olsun onu asla aramayacağım kaçmayı denesem bunu yapmak bile istemiyordu sanırım sadece beyaz ışıklara bakıp sonumun gelmesini bekleyeceğim
Kapı gıcırtısıyla gözlerim nerede olduğunu aradı ama arkaya bakacak gücüm yoktu ayak sesleri yaklaştıkça yaklaştı sonra bir adam karşıma geçti bu adamı tanıyordum ama ismini unutmuştum
L:"uyanmışsın" dedi konuşmak için yutkundum ama işe yaramadı
L:"panik atak geçirdin" minho trafik kazası geçirdiğinde de geçirmiştim ama ona bişey olur diye korktuğum için panik atağım olmuştu gittiği için değil
L:"konuşamıyor musun" dediğinde kafa salladım ve kıyafetlerimi gösterdim
L:"kıyafetlerin mi hayır gerekli bilgiyi aldığımızda kıyafetlerini alırsın" ne bilgisinden bahsediyordu
Adam su getirin diye bağırdı ve hemen su geldi gelen suyu bana uzattı ama ellerim bağlıydı o yüzden suyu o adam içirdi
L:"bize ne biliyorsan anlat"
Yutkundum minhonun iş hayatı hakkında bildiğim hiç bir şey yoktu
L:"nasıl tanıştınız"
"Babamı tanıyormuş ve onunla iş birliği için anlaşma yaptı ben baloya minhonun eşi gibi gidecektim ve onlar balodayken bilgi toplayacaktılar ve babama para vereceklerdi balodayken babamın ani işi çıktığı için yurt dışına çıktı bende birkaç günlüğüne orada kaldım"
Bu ilk yalanım olmuştu ama onlara asla doğruyu söylemeyecektim
L:"neden bize bunları anlattım"
"Beni hemen bırakmanız için"
L:"baban ne iş yapıyor"
"Çok bahsetmedi sanırım onlar için insan öldürüp onları saklıyor"
L:"babanın adı ne" siktir ne diyecektim şimdi
"Babam ona sadece baba dememi istemişti adını hiç söylemedi bende baba demeye mecbur kaldım"
L:"evde kaldığında hiç evi dolaştın mı yada nasıl gidildiğini biliyor musun"
"Hayır odamdan çıkmamamı söylediler ve kapıyı kilitlediler belirli saatlerde yemek geliyordu sadece"
Kafamı öne yatırdım sonra nefes almaya çalıştım inanmadı için çok göz göze gelmememiz gerekiyordu kafamı kaldırıp
"Beni artık bırakır mısın ve önce kıyafetlerimi istiyorum" dedim sinirle
Adını unuttuğum adam sıkıntılı bir nefes verdi sanırım inanmıştı sonra arka tarafa doğru adım attı ve çıktı kapıdan kilit sesi geldi ve soğuk odanın içinden bip diye bir ses geldi yaklaşık iki dakıka sonra donmaya başladım üşümekten bedenim uyuşmaya başladı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
minho ile hayal et | mafya
FanfictionYn kardeşi hwang hyunjinle yaşamını sürdüren biriydi taki babasının onu arayıp özür dilemesiyle beraber başına büyük belalar aldı
