"Sana birşey soracağım ve eksizsiz anlatacaksın eğer bir şeyi bile atlarsan ölürsün" soğuk kanlıydım öyle olacaktım
B:"tamam"
"Beni neden öldürmek istedin?" Sesimdeki hayal kırıklılığını gizleyemedim
B:"bunu sana anlatırsam yaşayacak mıyım" sesli bir şekilde güldüm
"Hala kendi canının peşindesin yazık kendimi senin yerine koyuyorum ve üzülüyorum canının öldürmek istediğin kızının elinde elimde olması çok kötü bir his olmalı"
B:"senden nefret ediyorum"
"bende"boğazımı temizleyip ciddileştim
"Beni neden öldürmek istedin"
B:"istemeden oldun"
"Açıkla"
B:"annenle sadece konuşuyorduk bir gün fazla içmiştik ve annen hamile kaldı bunu ikimizde bilmiyorduk sen iki aylık olunca annen bunu bana söyledi ve biz evlenmek zorunda kaldık o an annenin ailesiyle tanıştım"
B:"annenin babası yani deden organ mafya yardımcısıydı yani onları öldürüp mafyalara veriyorlardı ben bunu duyunca seni aldırmak istedim ama çok geçti"
B:"ve lanet olsun ki seni istemediğimi annen dedene söylemişti senin yüzünden kaç kez ölümden döndüm hatırlamıyorum bile"
B:"gerçek şu ki annenide hiç sevmiyordum sen doğduğunda iyice soğumaya başladım sonra tanrıya şükür ki benimde isteğimle hyunjin doğdu en azından o çok iyi bir çocuk oldu"
B:"Yani sen hayatın boyunca istenmeyen bir çocuk oldun annende seni sevmiyordu çünkü senin yüzünden evlendik sadece onun merhameti ağır basıyordu"
B:"Ben ve annen seni hiç bir zaman sevmedik istenmeyen bir çocuk oldun"
B:"anneni öldürdüğüm günden sonra deden beni bulmasın diye farklı bir ülkeye kaçtım yine senin yüzünden beni herkes öldü diye biliyor sonra geri döndüm kumara başladım kaybettim ve bu lanet olası yere borç yaptım"
Kalbime bıçaklar saplanıyordu annem beni hiç sevmemiş miydi babamın beni sevmediğimi biliyordum ama annem...
Babama baktım bana nefret ve kinle bakıyordu sanırım benim yüzümü bile görmeye katlanamıyordu istenmeyen birine kim güzel bakardı ki
"Annem beni hiç sevmedi" babama bakarak güldü
B:"çok salaksın yn seni kimse sevmedi"
Başım dönmeye başlamıştı bu anlattıkları bana çok ağır geliyordu
B:"bırak artık beni"
O sırada minho elimi tuttu depodan çıktık yolun kenarına oturdum minho da karşıma diz çökmüştü
M:"yn bana bak" dedi kafamı ona doğru kaldırdım başım dönüyordu
M:"iyi misin bişey de" konuşamıyordum gözlerimden yaşlar akıyordu annem beni hiç sevmedi
M:"lanet olsun yn hiç iyi değilsin" dedi elimi tutup kaldırdı ve arabaya bindik kafamı koltuğa yasladım
Annen seni hiç sevmedi
İstenmeyen bir çocuktun
Senin yüzünden evlendik
İkimizde senden hep nefret ettik
Doğumunu engellemeye çalkştık
Lanet olsun ki doğdun
Hayatlarımızı zehir ettinAklımdan sadece bu cümleler geçiyordu arkadan sesler geliyordu ama gözlerimi açamıyordum
Ruhum beni terk etti ben şu an sadece ölü bir bedendim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
minho ile hayal et | mafya
FanficYn kardeşi hwang hyunjinle yaşamını sürdüren biriydi taki babasının onu arayıp özür dilemesiyle beraber başına büyük belalar aldı