minho ile hayal et | mafya

11

Eve gelmiştik ama kendimi evde hissetmiyordum

Ev benim için sevdiğin insanların yanında olduğu birlikte yaşadığın yerdi ama benim şu an sevdiğim insanlar yanımda değildi Hyunjin buradaydı ama... minho yoktu

Sanırım evim hiçbir zaman olmayacaktı

Kafamdaki sesleri susturmaya çalışıp kapıyı açtım gelmiştim herşey bitmişti  yeni bir başlangıç yapmam gerekiyordu derin bir nefes alıp ilk adımımı attım

O kadar çok dağınıktı ki nereden başlıyacağımı bilmiyorum daha kendimi toparlayamazken burayı nasıl toplarım onu hiç bilemiyorum

Hyunjine baktım gözleri dolu dolu bakıyordu ona kolumu açtım sıkı sıkı sarıldı daha çok ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu onun ağlamasına dayanamıyordum ki

Sarılmamız bittiğinde birbirimize bakıp güldük ama ağzımız bıçak açmadı ne kadar dizimin altı ve sol kolum sargılı olsada hareket edebiliyordum ayağa kalkıp odayı toplamaya başladım hyunjinde kendi odasına gitti sanırım o da kendi odasını toplayacaktı

Salonu temizlemem bitmişti kendi odamı temizlemeye başladım sonrada mutfak sanırım birazdan yorgunluktan bayılacaktım o sırada hyunjin seslendi

H:"ablaa kendime ramen yapıcam ister misin"

"Evet isterim" dedim yanına gittim

"Yardıma ihtiyacın varmı?" İlk başta garip garip baktı sonra hayır anlamında kafasını salladı bende oturup ramenin olmasını bekledim

Ramen olduğunda masalara koyup yemeye başladık

"Hyunjin"

H:"hı"

"Kollarım kırık olduğu için yeni bir iş bulamam ama sen..." Bunu derken bile çekiniyordum ama bir şekilde para gelmesi gerekiyordu

H:"işte çalışmamıza gerek yokmuş"

"Ne? nasıl çalışmamıza gerek yokmuş" ne diyordu bu

H:"sen temizlik yaparken babam hasabıma para geldi sonra babamı aradım ne zaman ihtiyacın olursa ara hemen para gönderirim dedi"

"Ama babam kumar borcunu kapatamadığı için beni..." Devamını anlatmak çok zordu hyunjin bunu anladığı için kafasını salladı

H:"bende öyle dedim ama artık param var sen bana söyle ben paranı gönderirim ama sakın bir yerde çalıştığını görmiyim çok kızarım bak dedi"

Hyunjin sıkıntılı bir nefes verdi sanırım aynı şeyi düşünüyorduk minhonun bu işte parmağı vardı

H:"abla sence bu parayı babam değilde... Minho göndermiş olabilir mi çünkü babam hiç bir zaman parayı bulamaz" evet aynı şeyi düşünüyorduk

"Bencede hyunjin hem babam bizim neden işte çalışmamamızı istesin ki normalde çalış paranı öyle kazan diyen o değil miydi"

"Peki ne kadar gönderdi"

H:"şey 10bin dolar"

"NE!" 

Harika minho olduğu kesinleşti hem de benim ona borçlu kalmama sebep oldu ama hayır babamı arayıp bunu kabul etmediğimi söylemeliyim yoksa bu borcun altından kalkamazdım

Hyunjinden telefonunu istedim ve babamı aradım

*Baba=B*

B:"efendim oğlum"

"Benim baba"

B:"yn?" Evet benim aramamı beklemiyordu

"Baba biz bu parayı istemiyoruz gerek yok ben bir yerde çalışırsam paraya ihtiyacımızda kalmaz şimdi parayı ibanına atıyorum"