minho ile hayal et | mafya

13

M:"yn..." Dedi gözlerinde özlem vardı sesindede aynı şekilde ama hayır yalandı bu gözleri,sözleri,sesi herşeyi yalandı inanmayacaktım ona

"Neden geldin?" Sesimin düz çıkması için çabalıyordum

M:"hyunjinle felix bizim eve geldiler ve biraz sarhoş oldular saatte geç olunca hyunjini getirdim"

"Nerede hyunjin"

M:"arabada ama gelmek istemiyor" dedi sıkıntılı bir nefes verdim şu an çok gerilmiştim

Ayakkabılarımı giyip minhonun arabasına doğru gittim ön koltukta ikimizi görünce kornaya basan bir hyunjin vardı

Kapıyı açtım ve hyunjini kolundan tuttum ama koltuğa yapışmıştı asla hareket etmiyordu

Sonra yanıma minho geldi hyunjin bunu görünce çığlık attı

H:"canım eniştem ya çok özledim seni" dedi bağırarak ve yapıştığı koltuktan kalkıp ona sarıldı

H:"ya ben biliyordum barışacağınızı felix anlatıyordu sürekli" dediği anda hyunjin sustu neden susmuştu felix sürekli neyi anlatıyormuş

Minho hyunjinin koluna girdi sonra evin kapısına kadar getirdi ve hyunjini ben almaya çalıştım ama hyunjin minhoyu bırakmıyordu

Minho hyunjini bir şekilde bana verdiğinde dengem bozuldu ben arkaya doğru giderken minho beni belimden tutu ve istemsiz olarak kendine çekti

Saniyeler durmuş gibiydi sadece yüzüne bakıyordum çok güzeldi her haliyle çok güzeldi yüzünü ezberlemek istiyordum onunla vakit geçirmek istiyordum onun tekrardan omzumda yatmasını tekrardan bana gülmesini ve belime sarılmasını istiyordum

O an şunu fark ettim onunla geçirdiğim zamanları çok özlemiştim ne kadar beni sinir etsede çok güzel günlerdi çok değerli anlardı benim için

Tekrarlanamayacak kadar güzel ve unutamacağım kadar kalbime işlemiştim o anıları

Minho dudaklarını birbirine bastırdı ve yavaşca belimi bıraktı hyunjinin kolunu tutarken bir anda minhoya yine yapıştı

H:"ya siz öpüşsenize" ne saçmalıyordu bu yine minhoya baktım onu dinlemiyordu bile gözleri sadece bana odaklıydı

H:"biz felixle öpüşüyoruz çok iyi geliyor" sırıtıyordu bende sadece minhoya baktım ve göz göze geldik yine ve yine

yutkundum ne yapacağımı ne diyeceğimi bilmiyordum şurada ölsem daha iyi gelirdi benim için

H:"çok sevindim barıştığınıza ablam jennieye sürekli seni anlatıp durdu" dedi gülerek aptal hyunjin senin ağzına sıçıcam bekle sen

Minho gözlerini bi anlığına hyunjine çevirdi sonra bana bakmaya devam etti o baktıkça panikliyordum ama içime atmaya çalışıyordum

H:"minho gidecek misin" dedi üzülerek minho evet anlamında kafasını salladı

H:"lütfen gitme ben seni çok seviyorum eniştem" çok rezildim ama minho buna alışmıştı yani hyunjinin salaklığına

Hyunjin esnedi ve son kez minhoya sarılıp kendi odasına gitti ve biz kalmıştık jenniede vardı ama o yok gibiydi konuşmuyordu ve tepkide vermiyordu sadece duruyordu

Ne yapacaktım gidecek miydi neden gidiyordu kal desem kalır mıydı en iyisi git demekti

"Teşekkür ederim... Hyunjini getirdiğin için"

Gülümsedi ama acı bir gülümsemeydi son defa gülüyormuş gibi bir gülümsemeydi sonrada çıkıp gitti arkasına bile bakmadı

Yine bakmamıştı yüzüme o gün gibi bakmadan gitmişti bende sadece gidişini izledim yine o gün gibi