Sabah uyandığımızda eşyalarımızı toplayıp hastaneden çıktık. Berkan abimgil tek araba geldiği için sıkışık otıruyoduk. Berkan abim arabayı sürüyo kerem yanında oturuyo ben ise arkada ortada oturuyodum bi kenarımda duru bir kenarımda barış vardı. Erkekler futbol konuşurken duru da omuzumda uyuya kaldı. Bende onu düşünmeye başladım. Duru nasıl gülebiliyodu böyle bu kadar gücü nereden buluyodu aybı gün hem aldatıldıgını öğrenip hemde kaza yapmıştı. Durudan öğreneceğim çok şey var bunu biliyodum. Kerem'in evinin önüne geldiğimizde herkese görüşürüz dedi ve arabadan indi barışta daha rahat oturmamız için ön koltuğa geçti.
Barış:berkan bende size geliyim yardım ederim bişilere
Berkan:gel kardeşim
Berkan abim eczaneye girdiğinde barış konuşmaya başladı
Barış:gökçe
Gökçe:efendim
Barış:en sevdiğin yemek ne?
Gökçe:pizza seninki ne
Bariş:kuru fasulye ve pilav
Biz barışla muhabbet ederken berkan abim geldi
Berkan:aldım ilaçlarınızı tatlı falan da alırız şimdi
Berkan abim eczanenin biraz ilerisindeki pastaneye girdi .
Barış:ailenize söylicek mısınız
Gökçe:ikimizde soylemicez endişelenmesinler diye
Barış:e sen ne zaman donuceksin ki yüzünde yara izleri var biraz
Gökçe:normalde 1 hafta için gelmiştim ama biraz daha uzatıcam
Barış:dinlen güzelce gökçe
Berkan abim elindeki poşetlerle geri geldi ve eve sürmeye başladı. Eve gelince duru da uyanmıştı ve hep birlikte yukarı çıktık. Duruyla hemen televizyonun karşısına oturduk ve hastalıkta izlemek için film listesi çıkardık. O sırada berkan abim ve barış mutfakta söylenerek bişiler yapmaya çalışıyodu.
Duru:gökçe bişi sorucam
Gökçe:sor
Duru:siz dün odaya gelirken senin ayagında kocaman senin olmayan ayakkabılar vardı ve barışınkinde ise sadece çorap vardı.
Gökçe:evet ayaklarım üşüyo diye ayakkabılarını verdi
Duru:gökçe ne zaman evlenirsiniz
Gökçe:ay duru ne alaka abartma
Duru:kızım ben abartmıyorum
Gökçe:hem biz geldiğimizde sizde keremle anırarak gülüyodunuz
Duru:gülsek suç gulmesek suç
Gökçe:şaka yaptım tabikide gül
Duruyla filmi izlemeye basladık . Filmin tam ortasında berkan abim bagırarak bize seslendi ve mutfağa çağırdı. Mutfağa baktıgımızda ise mercimek çorbası, pilav tavuk sote ve salata vardı.
Duru:ay aşırı lezzetli gözüküyorlar
Berkan:lezzetliler tabi biz yaptık
Tam masaya oturucaktık ki kapı çaldı
Barış:heh kerem geldi
Barış kapıyı açmaya gitti ve elinde poşetlerle kerem geldi.
Berkan: o poşetler ne
Kerem:barış pizza almamı söyledi
Bariş:getir hemen tabaklara koyalım
Berkan:pizza nerden aklına geldi barış gokçenın en sevdiği yemek pizza
Duru ise kahkaha atarak gülüyodu bu duruma.
Bariş:allah allah öyle mi ya çok iyi tesadüf oldu
Barış bunları söylerken bana göz kırpmıştı bende ister istemez gülümsedim.
Berkan: neyse bakalım afiyet olsun
Herkes yemek yemeye başladı. Yemek yerken o kadar guluyoduk ki hepimizin karnına agrılar giriyodu. Konu konuyu açtı derken kendimizi tatlı yerken bulduk. Tatlıları da yedikten sonra geç olduğu için bariş ve kerem gitmek için kalktılar kerem berkan abimle sarılırken barışta duruyla sarılıp geçmiş olsun dedi. Ardından kerem benimle sarılırken barışta berkan abimle sarılıyodu. Kerem de bana geçmiş olsun deyip telefon numaramı aldı. Sonra da duruyla sarılıp biraz da sarılırken muhabbet ettiler ardından onun da telefon numarasını aldı. Barış ise bana kollarını açıp sarıldıgında sımsıkı sarıldık. Barış içimde değişik hisler uyandırıyodu. Yaptıgı herşey, dediği her kelime beni gulumsetiyodu. Sanırım barıştan hoşlanmaya başlamıştım ama Mert'in bana yaşattıklarını tekrar yaşamaktan korktuğum için barışa duygularımı hemen açıga çıkarmak istemiyodum. Barışla da sarıldıktan sonra onlar gitti bizde yatmak için odalarımıza geçtik duruyla birlikte yattık berkan abimde kendi odasına yattı.
Duru uyuduğu zaman bende telefonumu elime aldım ve keremin numarasını kaydettim. Keremin numarasını kaydettikten sonra üstten bildirim geldi.
Bariş:gökçe ilaçlarını içmeyi unutmadın dimi
Gökçe:içtim merak etme
Bariş:iyileştikten sonra antrenmana gel duruyu da getir hatta
Gökçe:tamam geliriz
Bariş:neyse hasta insan erken uyur şimdi gözlerini kapat ve uyu gökçe
Gökçe:offff
Bariş:Oflamayı bırak da uyu gokcecim lütfen
Gökçe:kibarlıkta seviye atlamışsın
Bariş:ben herzaman kibarım bıkere
Gökçe:ilk günku barışta öyle diyodu
Bariş:ya o bıkere yanlıs anlasılmaydı ve bu konuyu uyumamak için açtıgını biliyorum gökçe
Gökçe:nerden anladın
Bariş:artık biliyorum seni. Öğrendim her bir zerreni.
Barışın bu cümlesinin üstüne kalbım yerinden çıkıcak gibi oldu içimdeki kelebekler çoğaldıkca çoğaldı.
Barış:neyse gökçe sonra tekrar görüşürüz iyi gecelerr💕
Gökçe:sanada iyi geceler barışcım 💕💕
Cümlemi kalpledi barış bende artık uyumaya çalıştım. Ama uyuyamıyodum barışcım çok mu abartı oldu acaba yada iki kalp fazla mı diye düşünürken bi anda uyuya kalmışım.
𝙉𝙖𝙨ı𝙡𝙨ı𝙣ı𝙯𝙯𝙯🩷
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden daha önce tanıştırmadın? Barış Alper Yılmaz
FanfictionBerkan Kutlu'nun kuzeni olan Gökçe Sönmez İsviçre'den 1 haftalık tatil için kuzeninin yanına döner ama o tatil asla 1 haftalık kalmaz.