Pewnego gorącego popołudnia Maomao powiedziano, że do Jadeitowego Pawilonu przybył dziwny przedmiot z obcego kraju, i że powinna przyjść i go zobaczyć.
Kiedy dotarła do głównego pokoju, znalazła duże, pełnowymiarowe lustro. Lady Gyokuyou stała przed nim, radośnie trzymając przy sobie ubrania, które kupiła od karawany. Hongniang ostrożnie odwijała tkaninę, w którą owinięte było lustro.
Można by się zastanawiać nad takim zamieszaniem wokół lustra, nawet pełnowymiarowego, ale kiedy Maomao je zobaczyła, była zaskoczona nie tylko jego rozmiarem.
*To coś, czego nie widuje się na co dzień* pomyślała.
Zazwyczaj lustra były wykonane z brązu, tak jak polerowana blacha, której używała Maomao. Lustro wcale nie było metalowe i odbijało obraz Gyokuyou o wiele wyraźniej niż jakakolwiek powierzchnia z brązu.
"-Ho ho. Zastanawiam się, czy wiesz, z czego jest zrobione" - powiedziała Gyokuyou.
– Może szkło, proszę pani?"
Gyokuyou się nadąsała. Najwyraźniej odgadła prawidłowo. Yinghua i Guiyuan były zachwycone:
„-O mój Boże! Naprawdę wygląda to tak, jakby wasza dwójka tam stała, Lady Gyokuyou!"
"-Tak to jest niesamowite!"
„-Kiedyś mieliśmy lustro, ale Yinghua je stłukła".
„-Och, nie poruszaj tego tematu!"
Szklane lustra były niezwykłe, ale nie niespotykane. Wykonanie ich było jednak trudnym przedsięwzięciem, a jedynymi egzemplarzami były te sprowadzone z zachodu, więc były niezwykle drogie.
Dama dworu, która stłukła jedno, mogła spodziewać się utraty głowy.
Wielkie szczęście dla Yinghui, że Małżonka Gyokuyou była tak życzliwa.
Patrząc na nowy skarb, Maomao zaczęła rozumieć to podekscytowanie.
Zwierciadło z brązu nieuchronnie miało zmatowione kolory, ale to lustro było inne.
Szkło było rozciągnięte długo i cienko, ale na powierzchni nie było żadnych niedoskonałości; odbicie było idealne.
Yinghua uśmiechnęła się ironicznie, gdy zobaczyła Maomao wpatrującą się uważnie w lustro.
"– Więc nawet ciebie to interesuje, Maomao."
-Tak. Jak myślisz, jak produkują taki materiał? Gdybyśmy mogli to rozgryźć, założę się, że moglibyśmy je sprzedawać za małą fortunę".
„-Eee... Tak, jasne" – powiedziała Yinghua, zachęcająco klepiąc Maomao po ramieniu.
Może liczyła na ocenę z innej perspektywy.
-Czy to prezent od Jego Wysokości?" zapytała Maomao.
"-Nie, z ambasady" - odpowiedziała Gyokuyou, podając ubrania Guiyuan i siadając na kanapie.
– Ambasady, proszę pani?"
Gdy się nad tym zastanowić, lekarz wspomniał coś takiego mimochodem. Powiedział, że ostatnia karawana była szczególnie duża po części dlatego, że przygotowywali grunt pod powitanie tych gości.
– Zgadza się. Dali lustra także innym małżonkom."
Yinghua wydawała się wyraźnie zdenerwowana. Hongniang skarciła ją, żeby mówiła grzeczniej, ale w głębi serca musiała czuć to samo.
Zasadniczo Gyokuyou miała tak samo wysoką rangę jak pozostałe trzy wyższe małżonki, więc misja dyplomatyczna była zobowiązana do traktowania ich wszystkich na równi.
Mimo to przyniesienie tak bogatych prezentów musiało wymagać sporo wysiłku, pomyślała Maomao.
Niezależnie od tego, czy podróżowało przez piaski, czy przez morze, szkło łatwo było stłuc. Należy się z nim obchodzić bardzo ostrożnie, aby uniknąć uderzeń, które mogłyby je rozbić.
CZYTASZ
Zapiski Zielarki - TŁUMACZENIE PL Księga 3
Mystery / Thriller(Od tej księgii zaczynają się wydarzenia, gdzie zakończyło się anime *zakończyło się jak narazie wraz z drugą księgą*). Maomao musi pomóc zapewnić bezpieczeństwo konsorcjum Gyokuyou podczas jej ciąży. To, że cesarska małżonka jest w ciąży, powinno b...
