ရူး

S

ချွဲဂရုဆေးရုံကြီးမှ ဝန်ထမ်းများသည် VIP အခန်းရှေ့တွင် သဲသဲလှုပ်ပျာယာခတ်နေကြသည်။

ချွဲဂျွန်ချောသည်လည်း အေးစက်လှသော ရာသီဉတုနဲ့
မလိုက်အောင် နဖူးတွင်ချွေးများပင် စို့၍နေလေသည်။

လက်သီးကိုဆုပ်ကာ ကုသခန်းရှေ့
ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေသော
ခြေလှမ်းတွေသည်မှာလည်း
ခြေလှမ်းတွေပင်ထောင်ချင်လုပြီ။

ဘေဘီကိုသူစိတ်ပူလှသည်။
ဘေဘီကိုသူပိုင်ဆိုင်ချင်သည်။
ဘေဘီသူ့ကို ပြုံးပြသည့်အပြုံးတွေကို ခုံမင်လှသည်။ ခပ်အီအီပူဆာသံလေးတွေကိုလည်းလွမ်းလှသည်။

အခုလိုနေမကောင်းဖြစ်မှာကို
သေလောက်အောင်ကြောက်ခဲ့ရတာမဟုတ်လား။
ဒီကလေးလေး နေမကောင်းသည်နှင့် ဂျွန်ချောမှာ
ပျာယာခတ်ခဲ့ရသည့်နေ့ရက်တွေ မဟုတ်ပါလော။

ဘေဘီဆေးကျောင်းတက်မည်ကိုလည်း
ကျနော်ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖိအားပေးခဲ့ရတာ။

လူနာလေးလိုမနေစေချင်တာမို့ ဆေးပညာအသိတွေရပြီး ကျန်းမာရေးနဲ့ညီညွတ်စွာ
နေနိုင်လိမ့်မည်ဟုယုံကြည်တာမို့ ကျန်ောကိုယ်တိုင်
ဘေဘီကို ဒီလမ်းကိုခင်းပေးခဲ့ရတာ။

အပ်ကလေးတွေ သူ့လက်ကိုဖောက်ရင်ဘေဘီက
သိပ်ကိုစိတ်ကောက်တတ်တာ ။

ဆရာမတွေကိုဂျီကျတတ်လွန်းလို့ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ပဲ ဘေဘီ့ တကိုယ်တော့် နာ့စ် လုပ်ခဲ့ရတာလည်း
အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ အသက်အရွယ်တွေ
အနည်းငယ်ကွာတာမို့့ဒီကလေးလေးကို မနိုင့်တနိုင်
ချီပိုးခဲ့ရတဲ့ နေ့ရက်တွေကလည်း မနေ့တနေ့ကလိုပါပဲ။

ဘေဘီဆရာဝန်ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ
အရင်ကထက်ကျန်းမာလာတာမို့
ကျန်ောအလုပ်တွေဘက်ကို အာရုံရောက်ပြီး
ဘေဘီ့အနားမရှိခဲ့ဘူး။ အဲ့တာကြောင့်များ
နေမကောင်းဖြစ်လေသလားဆိုတဲ့စိတ်နဲ့
ကိုယ့်ကိုကို ခွင့်မလွှတ်စိတ်ကလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။

********************************

လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ်ပျက်သွားပြီးခဏမှာ လက်ဖမိုးဆီက စူးကနဲ နာကျင်မူရယ်။ တတီတီ
အသက်ရှုစက်ဆီက ချက်ကျကျအသံတွေ
ပိုးသတ်ဆေး နံ့ တွေကို ထိတွေ့မိတယ်ဆိုမှ သေချာတယ် ကျနော် ဆေးရုံရောက်နေခဲ့ပြီ။