Fammışız? | svt,atz

11

Mingyu

Sabahı yine sevdiğimin kollarında açmak bana huzur verirken diğer odada çocuğumun da sevdiği ile beraber uyanması bana koyuyordu.

Ulan diyorum bizim zamanımızda babamıza bunu seviyoruz şunu seviyoruz diyemezdik.

Her sabah kollarımda ki wonwoo saçları dik bir şekilde uyanır benim de uyandığımı görünce bana sokulurdu. O kadar tatlı bir görüntü olurdu ki bazen bana kızardı. 'Mingyu şu kalbini sustur' derdi hahaha.
Öyle bir saat daha yatardık.
Şimdi ise o anlardan birindeydik.
Ben uyanmıştım ama wonwoo gece yine geç saatlere kadar oyun oynadığı için hala uyuyordu.

1 saat sonra

İçim geçmiş uyumuşum aq.
Wonwoo GİTMİŞ YA.
ULAN TAMDA BIZIM EV TANITILIRKEN BUNUN YAŞANMASI ETİK OLMADI KI YA.

Yataktan kalkarak elimi yüzümü yıkamaya gidip mutfağa geçtim. Malum evde benden başka kahvaltı hazırlayan olmuyordu.

Sucuklu yumurta yapacaktım çünkü canım istiyor.

Ben tereyağının erimesini beklerken yeosangın wonwoo ile birlikte mutfağa girdiğini gördüm.
Wonwoo'nun yanına koşarak yanaklarını sıktım ve öptüm.
Wonwoo gülerek bana baktı ve sert olmayacak bir şekilde koluma vurdu. Göz ucuyla yeosangı gösterdi.
O da bize gülerek bakıyordu zaten

"Günaydınız aileemmm. Jongho eşeği nerde"

"Mingyu amca sorma vallaha ya. Napsam uyandıramadım. Hayır anlamıyorum akşam ilaç alıp mı yatıyor nasıl uyanmıyor"

Wonwoo gülerek yeosanga kolunu attı.

"Babasının genlerini almış yavrum. Mingyuda aynı. Başında orkestra çalsa yine uyanmaz"

"Ha ve ha wonucum"

İkisi gülerken klasik her sabah yaşanan kapı çalma seansı ile başladık.
Tamam seviyoruz hep beraber yaşamayı ama gerçekten her gün kapımı çalınır.

Yeosang kapıya gidecekken durdurdum ve kapıya yürüdüm.
Tahmin edeceğim... SEUNGCHEOL

Hızla kapıyı açtığımda seungcheol ile bakışıyorduk.

"Selam mingyu varsa ki vardır azcık yağ versenize"

"Ya cheol yeter la yeter git başka kapıya la"

"Oğlum ben mi dedim size karşı komşum olun diye. Dedin ben cheolun karşı komşusu olacağım diye ver işte"

"Ya napıyorsunuz o kadar yağı anlamıyorum ki"

"Jeonghan bir şeyler yapmaya çalışıyor işte ne sorguluyorsun ver işte"

"Bekle la bekle geliyom"

Her sabah en az bir şey almaya gelirdi.
Yani tahmin etmesi çok da zor olmadı düşüneceğiniz üzere. Mutfağa gidip çay bardağına yağı doldurdum ve yağ erittim ocağı kısıp seungcheolun yanına geri gittim.

"Al. Yeter değil mi bu?"

"ALLLLAAHH RAZI OLSUN HADİ BAY"

ikimizde gülüşerek kapılarımızı kapattık. Tam sucuklu yumurta yapmaya geri dönecekken kapının tekrar çaldığını duydum.

"HAAAAAAAAAA YETER AMA"

Ocağa doğru yürüyüp altını direkt kapattım.

"Wonu ocağı kapattım. Bu sabah kahvaltı yiyemeyeceğiz sanırım"

Wonwoo gülerek koluma girdi ve kafasını omzuma yasladı. Bazen çok garip gelsede 20 sene geçmiş olsada kalbim çok hızlanıyordu.
Bir süre böyle kalmak istedim ama kapıdaki eşeoğlueşşek ardı ardına basıyordu kapıya.
Wonwoo kollarımdan ayrılıp jonghonun odasına doğru yürüdü.