Evet sakindim ve bugün kaçıcaktım,ben burda kalamam ya.
Dışarıdan sesler geliyordu acaba ne oluyordu çok merak etmiştim ya.
Kapıyı dinliyordum evet gerçekten ne günlere kalmıştım.
Kapının açılmasıyla yere yapışmam bir oldu, belli etmesede güldüğü her halinden belliydi suratsızın.
"Odanı taşıyoruz küçük hanım"
"Yok ya zahmet etmeyin ben iyiyim"
"Sen bilirsin"
"Tamam be şaka yaptık"
Sanki çok eşya varmış gibi neyse,
"Birazdan yeni odaya geçersin"
"Tamam"
Beni bulursanız neden olmasın,
Başımda iki adam dikiliyordu nasıl kaçabilirim ben burdan ya aklımı kullanmam lazım.
'yokki'
'Saol iç sesim'
Arkalarıni dönmüşlerdi bile,kapıya doğru koşmaya başlamıştım sanki çok hızlı kosuyormuşum gibi yakalamamışlardı ,
Ormanda gidiyordum keşke onüme baksaymışım dedim , karşımda ordu dikiliyordu,
Adam üstüme yürümeye başlamıştı ben geri geliyorum o üstüme geliyor.
"Nereye küçük hanım"
"Hava almaya çıktım ya" dedim tatlı görünmeye çalışarak,
Attıgı tokatla yere yapışmıştım sert vurmuştu pezevenk.
"Atın bunu zindana beni bekleyin"
"Ne yapacaksın bana"
"Cezanı çekiceksin!"
Yerde sürüye sürüye götürüyorlardı, hak ettim yani kabul.
Ama insanca davransalar daha iyi olacaktır..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkunun Asaleti
ActionHayat bitti demeden bitmez,kabullenmek pes etmek anlamına gelmez boyun egmek de anlamına gelmez.en güzel manzara en zorlu tırmanışın ardından gelir. Ben Umay daha doğrusu korkak Umay hep korktuğum için lakabimdi ama ben böyle alışmıştım. Kavgasız gü...
