Korkunun Asaleti

7.Bölüm

Gözümü yavaş yavaş açmaya çalışırken, başım feci halde ağrıyordu.
Allah'ım ben ne günah işlemiştim böyle
"Evden kaçtın"
"Ne iyi oldu hatırlattığın iç ses"
"Saol baby"
Oflayarak ayağa kalktım, acıkmıştım bende yani insandım sonuçta.

Yemek de getirmediler hayvanlar dedim mırıldanarak.
Kapının hızla açılmasıyla yerimden sıçramıştım resmen

Öküzler resmen yaagg bunlar
Ne günlere kaldık...

Gene o tipsiz adam içeri gelmişti,evrenini tamamlamamış daha bu.
Elindeki tepsiyi bırakıp hiç bir şey demeden gitmişti.

Sabır çekerek tepsiye baktım tepsi bana bakıyordu.
Doymuştum şimdiden.

Bu yemeği insan yiyecek yani biraz özen gösterin..

Sanki duymuşlar gibi içeri girmeleri bir olmuştu.
Doğru ya zihnimi okuyorlar aq..

"Birileri begenmemiş yemeği galiba"
"Evet beğenmedim"
Üstüme doğru geliyordu manyak herif,
Gözü yüzümde durduğunda gözlerindeki öfkeyi görüyordum resmen ben bile korktum anası ya..

"Ne oldu başına"
"Bilmem ne olmuş"

*Arif gel buraya*
*Efendim patron buyrun*
Başıyla beni gösterdi anlamıştı bile yutkunma sesini ben bile duydum yani
Neden korkuyorlardı bu adamdan anlamadım gitti..

*Abi şey dün içeri sert attı bora*
Oh isimlerini de öğrendim işim kolaydı

*Getir onu bana hemen*

Bunun için cezami verecekti yani,
Bir şey demicektim, umrumda değil.

İçeri gelmişlerdi geldiği gibi yumruğu geçirmişti bile
Allah'ım başım dönüyordu.

*Atın bu iti zindana beni bekleyin*
*Tamam abi*
Kucağına alıp yatırmıştı yatağa beni

Kapının ortuldugunu duydum ama kalkamadım..
Bağırma sesleriyle uykuya dalmıştım.

Sizce karakterler nasıl ?
Ve bu adam neyin nesi ?
Neden umayı önemsiyor.?

🩷🩷🩷