SIR

7. BÖLÜM

Tekrardan merhabalar. Bu sefer bölümler arası o kadar uzun zaman geçmese bile yine de eğer okuyorsanız teşekkür ederim. Doğum günümün şerefine bölüm yazıyım dedim ama bölümü atmak ertesi güne kaldı 🤭
Ve artık bölüme geçelim, iyi okumalar...

🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪

🐺

Uyandı. Sonunda adamın bekleyişleri sona erdi ve beklediği gözleri görmenin sevinciyle doya doya izledi. Annesinin ve henüz 5 aylık hamile olduğu kızının ölüm haberini aynı anda aldığı günden beri sadece uyuyor, uyurken de kabuslar görüyordu kadın. Kadının acı çekmesini tam 48 gün boyunca izleyen adam, artık acı çekmesin diye yalvarıyordu içinden.

Sonunda yalvarışları bir karşılık aldı ve en değerlisi uyandı. Yiğenine odaklanan kadını dikkatle izliyordu. Daha hiç görmediği kızının acısı yine aklına gelir mi diye izliyordu. Her bir hareketinin ne anlama geldiğini, son görüşmelerinin üstünden yıllar geçse bile hatırlıyordu adam.

Bekledi, sadece bir tepki vermesini bekledi. Ama beklediği gibi kötü tepkiyle karşılaşmamıştı adam. Kadının gözlerinin içinde gördüğü çok ufacık mutluluğu gördü ve sebebini sorguladı kendince. O ufacık mutluluğun sebebi her neyse onu çoğaltmak için, artık mutlu olması için sorguladı.

Ama kendi içindeki sorgulaması kısa sürdü. Çünkü yiğeninin babasına yönettiği soruyla en değerlisi tekrardan aralarından kopmuş gibi bakmaya başlamıştı etrafa. Bütün konuşma boyunca bekledi o ufacık mutluluk tanesini ama bir daha göremedi sevdiği gözlerinde. Onun yerini alan korku, suçluluk, hüzün ve kabullenmişlik duygusuyla karşılaştı.

Oysa adam acısını dışa vurmasını ve bu sayede içindeki acının biraz olsun azalmasını isterdi. Bu acıyı kabullenmiş olmak daha çok acı veriyor sevdiğine. Elinden gelen herhangi birşey olmadığı için sessizce sevdiği kadını izlemeye devam etti. Keşke acısını dindirebilecek birşeyler yapabilseydi. Keşke...

Odadakiler çıktıktan sonra kızın kendisine bakmasını beklemediği için eli ayağına dolanmıştı. İlk hissettiği duygu heyecandır adamın, hemen ardından gelen ise korku. Sevdiğinin ondan korkmuş olması korkusu.

Neden ondan korkuyor gibi bakıyordu kadın?

Yutkundu ve bir ümit cevap verir diye konuşmaya başladı kadınla.

"Güzellik? Beni hatırlıyorsun dimi? Doktor unutmuş olma ihtimalinin de olduğunu söyledi ama ben tabiki bu ihtimale hemen inanmadım. O beni unutmaz, beni unutacak kadar siniri geçmiş olamaz. Ben onu yıllarca az mı sinir ettim dedim. Unutmadın değil mi?"

Kızın cevap vermemesi ve bakışlarında değişiklik olmaması adamı daha da korkuttu. Gerçekten unutmuş olamazdı, olmamalıydı.

" Tamam biraz daha ağırdan alalım. Kendini nasıl hissediyorsun, ağrın var mı, iyi misin"

Aldığı ufak onay hareketi adamın bütün içine su serpmişti. Artık biraz daha rahat nefes alabilirdi, pardon artık nefes alabilirdi. Kızın ona tepki vermediği her saniye denizin metrelerce altında saatlerce durmuşcasına ciğerlerini acıtıyordu.

"Sen burda bekle. Ben hemen doktor çağırıp geliyorum. Tekrar baksınlar, kontrol etsinler birşey var mıymış diye"

Adam sandalyeden kalktığı saniye odadan çıkıp en yakın doktoru kolundan tutup sürüklermiş gibi odaya getirmeye gitti.