- BACK TO PRESENT TIME -
EVA'S POV
Andito ako ngayon sa unit ni Marina. Nilinis ko na to para sa pag uwi niya mamaya, kasama ko pala si Prince. Finally! makakalabas na si Marina sa hospital. Sobrang saya ko at the same time nalulungkot, hayst La Grande :(
" Sis, what's with the face?" napatingin naman ako kay Prince at bumuntong ng hininga.
"Tingnan mo 'to bumuntong hinga pa", dugtong niya kaya tinapon ko yung throw pillow na nakalagay sa kama ni Marina. Isako ko kaya to.
"Ano ba kasi?! Bat ganyan mukha mo di kaba masaya na lalabas na si Marina?" umupo muna ako sa edge ng kama ni Marina bago sumagot sa kanya.
" Masaya ako but.." ayy ewan pano ko ba kasi sasabihin kay Marina.
"But ano? ina mo sabihin mo na kaya" inis na sagot ni Prince at umupo sa bakanteng upuan malapit sa cabinet ni Marina sa my pintuan.
" La Grande will go back to France for good" sagot ko sa kanya. Charot.
" Kala ko ba mag s-stay na dito sa pilipinas si LaGrande for good! ?", lokang tanong sakin ni Prince. Bigla ko naman siyang tinawanan, sarap tlaga nitong pag tripan.
"Shuta ka kala ko tlaga aalis siya eh", iritang sabi niya. Naging kaclose niya din kasi si Dame.
"Well, hindi nga aalis ng bansa si LaGrande but magpapakalayo layo muna daw siya." Sagot ko sa kanya.
"Saan siya pupunta?", naalala ko tuloy yung nag text siya sakin na gusto niya makipag usap.
- FLASHBACK -
Pag paalam ko kay Marina na may emergency lang ako pupuntahan, eme lang yung para maka alis ako agad. Dumiretso ako sa lobby ng hospital doon ko na datnan si La Grande.
"Dame" tawag ko sa kanya. Tumayo naman ito at lumapit sakin.
"Marina's awake na gusto mo ba siyang puntahan?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya ng mapait. Poor Dame.
" I know gising na siya, papasok sana ako kanina pero narinig ko boses niya kaya di na ako tumuloy sa loob", malungkot na sabi niya ramdam ko yung lungkot sa boses niya.
" Naalala mo parin yung rejection sayo ni Marina?", tumango lang siya. Ganyan ba talaga pag na rereject ? Nagiging sadboy ng sobra?
"Anong plano mo ngayon?" tanong ko sa kanya. Huminga siya ng malalim bago mag salita.
"Maybe aalis muna ako, magpapakalayo-layo hanggang kaya ko na. Hanggng kaya ko nang ulit humarap kay Marina na hindi na nasasaktan" sagot niya sakin, niyakap ko naman siya for comfort.
"Kung yan ang desisyon mo, wala naman kaming magagawa, but remember andito lang kami, saka malay mo sa sunod ikaw na yung piliin ni Marina" sabi ko kay Dame at parang effective naman yung sinabi ko dahil umaliwalas mukha niya. Pakipot pa to sure naman akong isang tawag lng ni Marina sa kanya bibigay na to agad.
"Sige na muna uuwi na muna ako at aayusin ko pa yung unit ni Marina bukas", paalam ko kay LaGrande.
Ngumiti muna siya bago mag salita.
"Sige ingat ka, sisilip lang ako ulit kay Marina bago ako umalis ng Manila."
"Bakit saan ka pupunta? “
" Secret, baka itimbog moko kay Marina", ayy aba marunong na siya gumanyan.
"Mamamo, sinabi ko nga kay Marina, na nasa France ka a week ago", tugon ko sa kanya.
"Thanks Eva for understanding"
"Wala yun, basta pag need niyo na mag meet ni Marina ako na mag se-set up sainyo" tumawa lang siya sa sinabi ko.
YOU ARE READING
Remdemptive Love | Larina And MinMyx AU Story 2
FanfictionBook 2 of MIDNIGHT RAIN what if all the pain and agony is only on her head and all the scenarios aren't real. Marina awake up from coma with the unknown situation ahead of her, will she take this chance to make everything right?