Şairin Korkusu

:)

14/06/2024

Sanırım yalanlarım canımı acıtıyor, zorunlu değildim; zorunlu gibi hissettirdiler. Bilemiyorum bakamıyorum, yapamıyorum. Her şeyi yaparken önümde bir engel varmış gibi hissediyorum. Olmasa bile.

-Ben bu sınavda başarılı olamam.

+Niye?

-Çalışkan değilim.

+Olman gerekmez. Çok çalışmadın mı? Başarırsın.

Böyle olmuyordu işte. Hiçbir zaman kendim için "çalışkanım" diyebileceğim bir anım olmadı. Kendimi hep orta olarak gördüm. Ne kötü, ne de en iyisi. Sadece iyiydim ben.

Umutlarım gözyaşı olup aktı. Sel oldu gözyaşlarım. Her şey benim için bir umuttur. Sevdiğim bir yazar şöyle der;

"Eğer güneş gökyüzünde yerini aldıysa, bütün imkansızlıklar imkan dahilindedir."

Öyle işte; açan bir tohum, yaşayan her canlı, susan bir bebek bile umut olur insana. Sorun umudun yeşermesi ya da yeşerdiği yer değildir. Sorun umudun tohumunun başının hep eğri olmasıdır.

Bazen birisi gelir ve eğri başın yanına bir kazık olur. O birisi geldiği anda dersin ki; "İşte beklediğim ödül buymuş!" dersin.

Ama bazen yanına gelen kazık biraz yıpranmıştır. Fakat düzgün bir kazıktan daha iyi tutar seni. Asla bırakmaz.

Ama sorun bu mu yani? Yıpranmış olması mı? Hayır; sorun olan şey onun nasıl yıprandığıdır. Belki küçük bir fidan sandığı kocaman bir ağaç çıkmıştır.

Benim için en affedilmeyecek olan şey; hevesin kırılması ve umudun bitmesidir.

Hevesim bir kere kırılırsa birisi tarafından; demek ki tekrardan kırılacaktır. Bir kere kırılan hevesim eskisi gibi olur mu? Elbette hayır. Eskisi gibi heveslenemem her şeye. Eskisi gibi bakamam hayata.

Kimsenin hevesi kırılmasın.

Kırılmasına izin vermeyin ve kırmayın.

Bir bebek şeker istiyorsa dişin çürür diyerek vermemezlik yapma. Neden? Çünkü 7 yaşına kadar zaten kendisi dökülecek. Sağlığı mı tehlikeye girecek? Diş bu yenisi takılır. İnsanlar parayla yaptırıyor. Dişine düzgün bakarsan şekerden bile korursun.

-Bu kısımın diş ve şekerle alakası yoktur-

🩶

Hevesli ve umut dolu güneşlerin yüzünüze doğması dileğiyle... Kendi kazığınızı bulun.

Kazık diyince biraz komik oluyor, öyle olmaması gerekirdi...

🩶

Bu kısımda Aslı Arslan'ın bir kitabından alıntı aldım. Sevdiğim bir yazar.