Hoofdstuk 25~ te veel.

161 7 7
                                    

{Maaike}
Ik maak steeds boogjes rond mijn telefoon... Na wat ik MIJN Elias horen zeggen heb, kan ik het wel uit het raam smijten. Waarom zou hij zoiets doen? Was ik anders dan hij verwachtte? Voldoe ik niet aan zijn eisen?

Ik wil hem gewoon terug! Maar of dat dat zal gebeuren... Het zou een wonder zijn als hij toch voor Lise valt. Ik had het van in het begin al gemerkt... Er was iets vreemd tussen die twee. Dan op een nacht slaapt hij er mee. Hij moet mij nooit graag gezien hebben.

Na weer een hevige donderbui op mijn gezicht, besluit ik om opnieuw naar hem te bellen, of is afspreken beter? Nee. Dan begin ik weer te wenen...
Op dat moment is het net dat hij mij hoorde, mijn telefoon gaat af...

maaike: hallo?
Elias: hallo.
Maaike: wat moet je?
Elias: wel... Ik moet jou...
Mijn hart maakt een sprongetje, maar ik mocht niet toegeven.
Maaike: denk je dat je er zo gemakkelijk van afkomt?
Elias: wat moet ik dan doen?! Ik weet het echt niet meer...
Maaike: daar moest je maar aan gedacht hebben voor dat je eraan begon!
Gesprek beëindigd
Ik voelde een steek in mijn hart. Hij is me niet waard.
Toch?
Ik heb al genoeg twijfels in mijn leven gehad... En nu mijn liefje, beste vriend, mijn vertrouwenspersoon, breekt ook nog eens mijn hart... Ik kan het niet meer... Echt niet meer...
Mijn raam staat op de derde verdieping, een soort van zolderkamertje.
Ik neem een briefje en schrijf erop:"tot nooit meer, Maaike."
Ik weet niet wat ik doe maar ik doe het toch.
Het briefje is nogal grof dus ik schrijf een nieuwe.
"Beste ouders,
Ik wil jullie niet langer ten laste zijn, mijn leven is een puinhoop en ik kan er niet meer aan verder doen, of ik verstik in mijn eigen vuil. Ik hoop dat jullie mij begrijpen, ik hou van jullie. Ook van Elias, maar die heeft het al op een ander gemunt.
Vaarwel."
Ik slik even. Doe ik het echt?
Natuurlijk.
Ik open het raam, zet me in de opening en zet mijn voeten op de rand.
Opeens zie ik Elias, hij ziet mij.
Ik begin te huilen en hij begint te roepen: "doe het niet! Je bent mijn alles!"
Ik roep terug: "hou toch je f*cking bek! Ga terug bij je trut!"
Op dat moment laat ik mij vallen.
Recht op de grond.

Heey lezertjess
Ik hoop dat jullie het leuk vinden 😏
Er is wel veel spanning op dit moment he 😂
Zou Maaike echt dood zijn? Zou Elias het nog aankunnen?
Dat lees je allemaal hier👇🏼
Dit hoofdstuk heb ik geschreven voor @hannahrandal1 omdat ze er zo lief om vroeg 😊
Met de examens had ik geen tijd om te schrijven dus hier heb je het! ❤️
Byezzz 💦

Just FriendsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu