Kaybedilen Zaman-VeyKen

02

Aile olmak nedir? Anne olmak,baba olmak,abi olmak,kardeş olmak ya da hiçbirşey olamamak..?

Hiçbir zaman arkadaşlarımın ki gibi bir ailem olmadı..Onların ki miydi doğru olan yoksa benim ki mi anlayamadım..

İşte bütün hayatım bu sorunun cevabını öğrendiğim gün değişti.Ailem dediğim insanların aslında benden nefret ettiklerini anladığım gün bende değiştim,artık eski Veysel yoktu,artık kimseden sevgi bekleyen o Veysel yoktu,kimsenin beni sevmesine ihtiyacım da yoktu..

"Hocam hastanın kolunu alçıya aldık,çıkmak istediğini söylüyor taburcu edelim mi?

"Ben geliyorum şimdi siz işinize bakabilirsiniz."

"Tamam hocam"

"Acelen ne be oğlum.." dedi kenan Elif'in yanından ayrılıp veyselin yanına giderken.

Kenan Veysel'in odasına gittiğinde Veysel hazırlanmaya başlamıştı bile.

"Hop hop hop noluyo,nereye gidiyorsun?" dedi Kenan telaşla.

"Bakın ben gerçekten iyiyim,size de herşey için teşekkür ederim ama ben artık gerçekten gitmek istiyorum." dedi Veysel endişeyle.

"Gidersin daha ne bu acelen be oğlum." dedi kenan sevecen bir şekilde.

"Ben.." Veysel'in sözünü kesen Seyfettin'in bağırma sesleri olmuştu.

"Veysel Beeyy,Veysel Bey.." diye bağırarar girmişti Seyfettin odaya.

"Oh çok şükür iyisiniz,ben kaza yaptığınızı öğrenir öğrenmez geldim."

"Teşekkürler Seyfettin Bey ama iyiyim telaşlancak birşey yok."

"Siz tanışıyor musunuz?" dedi Kenan merakla.

"Veysel Bey kasabamıza jeoloji mühendisi olarak geldi Kenan Bey,artık burada yaşayacak hatta sizin evin karşısını tuttu." dedi Seyfettin sevinçle.

"Ooo demek öyle mühendis bey,komşu oluyoruz."

"Öyle oluyor sanırım." dedi Veysel gülümseyerek. "Ee ev hazır demi?"

"Veysel Bey maalesef evde bazı sorunlar çıktı." dedi Seyfettin çekinerek.

"Ne,ne sorunu."

"Su patladı ama ben Tanerlere haber verdim onlar hemencecik yaparlar."

"Tanerler kim Seyfettin Bey bi ustaya falan haber verseydik."

"Tanerle Ramazandan bahsediyor,amcaoğullarım kendileri ellerinden her iş gelir merak etme yaparlar hemen." dedi Kenan emin bir şekilde.

"Neyse tamam yapılana kadar gidebileceğim bi lojman falan var mıdır burada?"

"Var var tabi Veysel Bey,belediyemizin lojmanı var."

"Tamam süper oraya giderim ben."

"Ya olur mu öyle şey,bu halde ne lojmanı?" dedi Kenan 

"Ne yapacağım başka.?"

"Bize gelirsin,hem karşı karşıyaymışız,evin işi hallolunca yerleştiririz seni."

"Yok,gerek yok ben lojmana giderim."

"Ya tekrar git gel yapmaya ne gerek var onca yolu." dedi Kenan inatla.

"Aslına bakarsanız Kenan Bey haklı Veysel Bey,zaten çok uzun sürmez hemen biter sizde evinize yerleşirsiniz."

"Veysel her ne kadar hiç gitmek istemese de ayakta bile duracak hali olmadığı için Kenan ile gitmeyi kabul eder.İkili birlikte hastaneden çıkarlar.