'Waar wil je nou heen dan?' Ik voelde me best ongemakkelijk waar we liepen. Geheimzinnige steegjes in en uit, en langs leegstaande panden. 'Wacht nou maar af.' Fabian had een geheimzinnig trek om zijn mond. 'Heb je weleens gehoort van de 'Rosse buurd?' Hij keek me vragend aan. 'Jah, natuurlijk!' Het was dat er iemand laatst een spreekbeurd over had gehouden, anders had hij het niet geweten. Opwinding gutste opeens door mijn lijf. 'Wil je daar heen om naar die meiden te kijken?' 'Jah, en dat niet alleen, we gaan een paar lekkere wijven te pakken nemen. heb wel zin aan seks.' Fabian zei het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik twijfelde opeens of ik wel heen wilde.. Die arme meiden.. Iets mijn hoofd dwong me om hier niet naar toe te gaan. Maar een andere stem in mijn hoofd zei: 'Jongen je hebt al teveel meegemaakt, het is tijd om te leven! Maak plezier, die meiden kiezen er zelf voor om achter die ramen te staan.' De laatste stem won het. Fabian stond stil bij een leeg pand. 'Laten we hier over een uur weer afspreken. Oke?' 'Jah is goed.' Ik knikte. Ik keek toe hoe Fabian nonchalant achter een deur verdween om de hoek. Ik probeerde hem zo stoer mogelijk na te doen en liep de straat in. Aan weerzeide kanten waren ramen rood verlicht. Achter sommige ramen waren gordijnen gesloten. Ik keek met grote ogen naar de ontblootte lichamen achter de ramen. Shit man, hier had hij eerder naar toe gemoetten! Een jong uitziend meisje trok zijn aandacht. Ze had enkel een string en licht doorschijnende kanten bh aan. Haar lange zwarte haren had ze gestyld en vielen mooi over haar schouders. Een ogenblik hadden ze even oogcontact. Haar doordringende blauwe ogen keken hem gevaarlijk sexy aan. Ik voelde mijn ademhaling onregelmatig worden en voelde een brok in mijn keel. Had ik ooit het lef om zo naar binnen te stappen? Ik probeerde mijn gezicht af te wenden. En keek naar de straattegels voor me. Het leek alsof het gevoel uit me benen waren weggenomen. 'Ze is lekker he.' Klonk onverwachts eem stem naast me. Ik keek op en keek naar een afgrijselijk lelijke man met een vette baard. Zijn buik puilde zelfs onder zijn trui vandaan, zo dik was hij. Ik moest er niet aan denken dat hij misschien bij het meisje naar binnen zou gaan. Een stem in mijn hoofd: 'Ga naar haar toe.' Ik kwam in beweging en liep doelbewust richting het meisje. Ik trok de deurklink omlaag en duwde de deur open. Even moest ik wennen aan de donkere muffe lucht in de ruimte, en toen zag ik de contouren van het meisje op me af komen. 'He, zei het meisje met hese stem. 'He..' Ik keek haar ongemakkelijk aan. 'Hoeveel geef je me?' Ze keek me veelbetekenend aan alsof ze veel te bieden had. 'Ik geef je al mijn geld..' Fluisterde ik terug. Het meisje zette grote ogen op en keek me dankbaar aan. 'Kom.' Ze trok me mee aan mijn arm en leide me naar een ruimte achter een deur. Er stond een houten bed met rood beddengoed. Verder stond er een wastafel met spiegel en was het verder leeg. Mijn blik gleed over het lichaam van het meisje heen. 'Hoe oud ben je?' Het meisje trok vragend haar wenkbrouwen op. 'Waarom vraag je dat?' Het meisje leek even onzeker te zijn. 'Gewoon je ziet er zo jong uit, en door de make-up lijk je misschien wat ouder'. 'Oke..' Zuchte het meisje. 'Ik ben bijna 14.' 'WHAT?! Zo jong!?' Met grote ogen staarde ik het meisje aan. 'Jah.. Maar dat maakt niet uit toch?' 'Nou.. ik weet het niet hoor..' Ik zuchtte diep en keek bedenkelijk naar het meisje. 'Hier.' Ik geef je al mijn geld en ga hier nu gelijk weg.' Ik gaf haar het geld en liep snel de muffe ruimte uit naar buiten. Het meisje totaal verbaasd achterlatend. Misschien was ik toch wel een mietje..
JE LEEST
Autist
Teen Fiction"Ik maak je af" Opwinding giert door mijn lijf als ik merk dat ik er weer 1 te pakken krijg. Het voelt als een overwinning. Die wanhopige blik die smeekt om niet afgemaakt te worden.. Yeremi is mijn naam en ik ben nu 17 jaar. Al heel mijn jeugd lang...