Karma~ Son Valero's

2. Bölüm

2. Bölüm
6 Temmuz 2024 2. Bölüm
İyi okumalar arkadaşlar.
Her insan günün sonunda ait olduğu yeri bulur.

Yemek boyunca en sessiz bendim. Herkes kendini tanıtmış ardından normal sohbete geçmişti. Sohbetlerine yetişemiyordum. Çoğu şeyi anlamıyordum bile. Hala arada gözüm Onur'un toynaklarına takılıyordu. Ona baktığımı fark ettiğinde direkt gözlerimi kaçırıyordum.

Evran eğlenceli biriydi. Ortamda eğlenceyi o sağlıyordu. Baybars sessizdi. Sadece kendisine sorulan sorulara cevap verip susuyordu. Reha ise sabahki halinden daha konuşkandı. Afra sessiz sakin bir kıza benziyordu. İres daha çok konuşkandı. Ben ise bol bol susup anlıyor gibi başımı sallıyordum.

Aklım hala son hatırladığım görseldeydi. En son cenazeden çıkmış bir parkta oturuyordum. Yanımda biri vardı. Eve gidip eşyalarımı toplamam lazımdı. Ama neden? Eşyalarımı toplamaya giderken nasıl olmuştu da buraya gelmiştim? Hiçbir fikrim yoktu.

Derin bir nefes verdim. "İyi misin?" İres bana bakıyordu. Tebessüm ettim. "İyi olmaya çalışıyorum." Hepsinin üstünde aynı forma vardı ama renkleri farklıydı. "Bu formalar ne?" Evran bana döndü. "Buraya gelirken sana anlattım ya hepimizin farklı bölümleri var ve bu bölümler renkler ile ayrılır. Seviyeler de kuşaklarla."

"Nasıl yani?" Reha öksürdü. "Ben anlatayım.  Vadi 5 bölüm sayesinde ayakta kalır. Birinci bölüm İdare, ikinci bölüm sağlık, üçüncü bölüm ordu, dördüncü bölüm koruma ve son bölüm düzen. İdare bölümünde çalışanlar, örnek ben, siyah-kırmızı detaylı formalar giyeriz. Sağlık bölümünde çalışan siyah-mavi giyer. Ordu bölümü siyah-lacivert, koruma siyah-kahverengi en son olarak düzen siyah-gri formalar giyer." Başımı hızla salladım.

"Anladım! Basit." Reha tebessüm etti. "Bir de seviyeler vardır." Kaşlarım çatıldı. "Dinliyorum." Belindeki kuşağı çıkarıp bana gösterdi. Gümüş renkti. " Beş adet seviye bulunur. Çaylak, asistan, kaptan, yönetici, müdür.  Birincisi ve en düşük olan sarı, çaylak seviyesi. İkincisi turuncu, asistan seviyesi. Üçüncüsü gümüş yani şef." Kendisini gösterdi. "Dördüncü seviye bordo yani yöneticiler. En sonda beyaz müdürler. O bölümün müdürüdür."

"Misal lacivert-siyah formalı ve beyaz fularlı biri ordu bölümünün başındaki kişi mi oluyor?" Başını salladı. Reha, Baybars, İres gümüş renkli fular takıyordu. Evran bordo bir fulara sahipti. Afra ve Onur turuncu fularlar takıyordu.

Evran'a baktım. Çok göstermese bile aralarındaki en yüksek rütbeli oydu. Ona baktığımı gördüğü zaman bana göz kırptı. Önüme döndüm. "Peki sen?" Afra'ya döndüm. "Ben?"

"Senin rütben nedir?" Kıyafetime baktı. Hepsi askeri üniforma giyiyorken benim üstümde siyah gömlek ve siyah pantolon olan cenaze kıyafetim vardı. "Öğrenci." Ortamda tuhaf bir sessizlik oldu ve herkes bana döndü. "Öğrenci ne demek biliyorsunuz değil mi? Bir polis olayı daha yaşayamam!"

"Öğrenci ne biliyoruz ama bu bir rütbe değil." Derin bir nefes verdim. "Çünkü bir rütbem yok." Onur bana tuhaf bir bakış attı. "Ama bu dünyada rütbesiz sistem benimseyen her hangi bir yerleşke yok."

"Anlamadım? Ben anlamıyorum." Sanki tamamen farklı bir boyutta gibiyim. Önce birbirlerine baktılar sonra bana. "Sorun yok. Kafa karışıklığı yaşaman normal. Hatırlamıyor olabilirsin." Hatırlamamak değildi. Tamam bazı şeyler yoktu zihnimde ama bazı şeyler de vardı. Ben anlamıyorum.

"Karmen! Bu akşam benimle kalacaksın. Sana kalacak yer ayarlayana kadar benimle olmanı söyledi Müdüre Hanım." Nova'ya tebessüm ettim. "Kalkabilir miyiz? Benim başım çok ağrıyor, kafam çok karışık..." İres başını salladı. "Sonra görüşürüz çocuklar!" Evran ayaklandı. "Size eşlik edeyim."