1.BÖLÜM - Aconitum Napellus-

697 79 21
                                    

instagram: zynepguvercin

twitter: zeynepguvercin_

twitter: zeynepguvercin_

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


✩₊˚.⋆☾⋆⁺₊✧ 𐦍༘⋆

Taylor Swift – Ready For It?

𐦍༘⋆

"Arama boşuna, bulunmak istemeyeni."

Romeo ve Juliet - William Shakespeare

Düşünüyordum.

Ve bu bir insan için en kötü sondu.

Aconitum napellus özünün enjekte edildiği özel yapım bir kurşun seneler önce yuvasını terk edip göğsümü parçalamış ve kalbime saplanmıştı.

Mor renkli çiçeğin zehrinin tadı ise aşka benziyordu.

Dışarıda patlayan çığlık ve kahkahalarla irkilerek gözlerimi açtım. Çok uyumaktan şişen gözlerim sızlarken etrafı kısık gözlerle inceledim. Odadaki balkonun kapıları iki yana açılmıştı, içerinin gözükmesini sadece zayıf esintiyle kıpırdanan tül perde engelliyordu. Dışarıdaki gülüşmeler artarak odama dolarken sürünerek yatağımdan kalktım ve çıplak ayaklarımla dışarıdakilerin beni göremeyeceği noktada durarak dışarı baktım. Bu gürültünün sadece üç kişiden çıkması şaka gibiydi.

Geçici bir süreliğine bulunduğum odanın banyosuna geçerek yüzümü soğuk suyla birkaç kere yıkadım. Ne yaparsam yapayım gözlerimin şişinin hemen inmeyeceği bir gerçekti. Yatağın baş ucundaki komodine bırakılan buzları erimiş nar suyunu alıp Moment'ı ağzıma atarak bardaktaki ılık içeceği kafama diktim. Nar suyunu bitirerek kenara bırakıp odadan çıktım ve aşağı kata indim. Mutfağın yerini bulduğumda buzluktaki soğuk jel paketiyle el havlusu alarak bahçeye çıktım. Güneş üzerime dökülüyordu, kendimi senelerdir karanlıkta yaşayan vampir gibi hissettim.

Bin Parça KelebekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin