İtalyan mafyası ✅
Çocukluk aşkı✅
Düşman aileler✅
Toksik ilişki✅
Yaş farkı✅
Huysuz erkek / günışığı kız✅
Adı Paris'ti.
İki saat sonra ebediyete söz vereceğimiz adamın adıydı.
Paris Elio Arzel.
Sevgilim, kalbim ve cellatım.
"Beni öldür, sonra sev; ön...
Bir önceki bölümün sonuna yanlışlıkla 5. bölümün düzenlenmeyen kısmını yarım şekilde eklemişim, o yüzden giriş tanıdık gelebilir ama düzenlenmiş ve tamamlanmış haliyle okumanızda fayda var, keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öfkeli kükreyişle yatağımdan irkilerek doğruldum. Uykumdan korkuyla uyandığım için kalbim küt küt atıyordu. Şaşkınlıkla etrafıma bakarken odamın kapısı şiddetle açıldı ve öfkeli bir adet Hector'la karşılaştım.
"Tamam annem ismini Hector koymuş olabilir ama kahrolası Truva döneminde değiliz. Savaşa gitmiyoruz böyle bağırarak odama giremezsin ya çıplak olsaydım."
"İğrenç." Yüzünü açıkça buruşturduğunda başımın altındaki yastığı ona fırlattım. "Çabuk aşağı in ve Diavoletta'yı mutfaktan çıkmasına ikna et!" Takma adı duymamla kim olduğunu anladım, çocukluğundan beri Iris'e böyle seslenen tek insan Hector'dı. Onun yaramazlığına ve kurnazlığına karşılık bu adı seçmişti. Küçük şeytan. "Mutfağımızı mahvediyor."
Bir kere daha öfkeden bağırıp benim yerimde doğrulmamla odadan çıktı. Uykulu bir şekilde aşağı indiğimde burnuma dolan yanık kokusuyla iç çektim. "Minik sincabım." Mutfağa girerek Iris'in etrafına kollarımı dolayıp onu ocaktan uzaklaştırdım. "Yangın mı çıkartmak istiyorsun? Yaz mevsimindeyiz inan buna ihtiyacımız yok."
