Tamay babasına özenip asker olmak ister. 5 yaşındayken annesi ile babası boşanır. 13 sene sonra bazı acı gerçekleri öğrenir. Babasının babaannesi Ayla Gülmez tarafından hayatı mahvolur. Tamay Gülmez bu oyunda piyondur...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selammm. Yeni bölümle geldimmm. Artık bölüm başına, bölümün konusuyla alakalı fotoğraf koyucam.
Okunma:30
Vote:15
Keyifli okumalar!
______________________________________________
Genç kadın yine trafiğe kalmıştı. Okul trafiğinin içine girmemek için, arabayı okulum biraz ilerisine park etti. Yine hastalarına üzülmüştü. Ara sokağın önünden geçerken, dikkatini iki tane genç çekti. Bu gençlerden birini o kadar iyi tanıyordu ki. Sessizce onların ne yaptığını izledi.
Gördüğü şeyler karşısında ne yapacağını şaşırdı. Yeni hastasının ağabeyi uyuşturucu satıyordu. Kadir'in yanındaki çocuk gidince, Çiçek Kadir'e doğru yürüdü. Kadir Çiçeğin geldiğini görünce yutkundu. Şimdi ne yapacaktı?
Çiçek Kadir'in yanına geldiğinde, bir süre bakıştılar. "Neden?" Çiçeğin ağzından sadece bir kelime çıkabilmişti. Kadir uzun bir süre konuşmadı. "Yapmak zorundaydım... Mine için." Kadir'in gözleri dolmuştu.
Çiçek Kadir'i kendine çekip sarıldı.
O an Kadir, daha önce hissetmediği duyguyu hissetti.
Anne sevgisi.
Kadir'e doğduğundan beri annesi bile böyle sarılmamıştı.
Kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Çiçek, şefkatle Kadir'in saçlarını okşadı. "Ameliyat parasını hastane karşılar. Kendini sıkıntıya sokma." Kadir başını olumlu anlamda salladı.
"İçimde dert olur Çiçek Hanım... Hastanenin kantininde çalışsam?" Çiçek Kadir'in kendine kötü hissetmesini istemiyordu. Başını olumlu anlamda sallayıp, Kadir'in başına öpücük kondurdu.
Tamay Gülmez
"Hiçbir şeyi yok. Gayet sağlıklı bir kedi." Veterinerin söylediği şeyle içim rahatladı. Yanıma gelmeye çalışan kediyi kucağıma alıp, taşıma kabına koydum. "Arabaya geçin geliyorum ben." Onu taşıma kabında tutmak istemediğim için, hızla arabaya doğru yürüdüm.
Veterinerden çıktığımda dikkatimi siyah bir araba çekti. Arabanın içinde yaşlı bir adam vardı. Yaşlı olmasına rağmen hala karizma görünüyordu. Adama bakmayı bırakıp, arabaya bindim. Kedi taşıma kabından çıkardım. Ona hala bir isim bulamamıştım. Annem isminin 'Atom' olabileceğini söylemişti.
