Bölüm-3

351 31 7
                                    

Rozerin korkudan tir tir titriyordu. Odasına bir adam girmişti, bu adam sanki çok tanıdık ama çokta yabancı geliyordu ona. Hala yerinde titriyorken adam ona doğru bir adım atmıştı ki Rozerin çığlık attı. Yabancı adam konuşmaya başladı

"Güzelliği bütün Diyarbakırda dilden dile dolanan Rozerin Redikan. Bu güzelliğini bana ve annene borçlusun canım kızım"

Ne diyordu bu adam? Kim oluyordu da hangi sıfatla söyleyebiliyordu bunları?

"Tanımaman çok normal kızım benim, baban"

"Benim bi babam yok sadece annem vardı oda doğduğum gün öldü! Senin gibi bir pislik yüzünden sen olmasaydın belkide bizim daha farklı daha mutlu bir hayatımız olacaktı!"

"Bak yer elması buraya seninle muhabbet etmeye gelmedim ki zaten o kadar vaktim yok. Azad Xelifanla evleniyormuşsun doğru mu?"

"Bundan sanane?"

"Kızım bak beni ikilettirme anana yaptığım şeyin aynısını sana yaparım bakalım Azad ağa seni o zamanda alıyor mu"

Rozerin elini yavaşca telefonuna attı sessizde olduğu için herhangi bir arama veya bildirim sesi duyulmuyor du. Telefonuna dokunayım derken istemeyerek ve habersizce Azad dan gelen aramayı cevapladı. Azad ağa konuşulan şeyleri duyuyordu ses etmedi. Adamlarına hazır olmalarını söyledi ve kendisi kulaklık takıp çağrı açık şekilde arabaya bindi.

"Azad bunu senin yanına bırakmaz ya soyunu kurutur ya canını"

"Vay vay vayy demek kocana bu kadar çok güveniyorsun?"

"Ne demeye geldiysen de benim hayatım seni ilgilendirmez"

"Bu evliliğe onay vermeyeceksin"

"He oldu zaten sen dedin diye bende yapacam demi"

"Bak uğraştırma beni bide senin gibi bir kaltak yüzünden fırça yemeyeyim"

Büyük bir gürültüyle Rozerinin odasının kapısı kırıldı ve içeri...

"Karımdan uzak dur lan it"

Diyerek Azad ağa girdi

"Ulan oruspu çocuğu bir sen eksiktin zaten sende geldin tam oldu"

"Kim tuttu lan seni kimin köpeğisin söyle yoksa seni babamlara bırakmam canını ben burda alırım"

Yabancı adam Rozerinin kolundan tuttuğu gibi kendine çekip kafasına belinden çıkardığı silahı dayadı

"Ee Xelifan duyamadım bişey mi diyordun?"

Rozerine bişey olacak korkusuyla elleri hafif hafif titremeye başlamıştı Azad ağanın. Daha bu sabah gördüğü bir kadına nasıl olmuştu da bu kadar çabuk bağlanmıştı? Adamları çember oluşturmuştu yabancının etrafında. Rozerin çırpınıyordu kurtulmak için..

"Noldu sustunuz? Ulan varya biri bunu kaçırıp sana şantaj yapsa bir bok yapamazsın. Neyse ne diyordum? Hah! Yıllar önce annenin hayatını cehenneme çevirdim şimdi sıra sende güzel kızım"

Tamer, Rozerinin bileklerini öyle sıkı tutuyordu ki artık kızarmaktan öte morarmaya başlamıştı.

Azad'ın adamları Tamerin etrafında çember oluşturduğu için ona her yönden ulaşabiliyorlardı. Tamer arkasında adam olduğunu bilmiyor sadece önünde var sanıyordu.

KADERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin