Bölüm-5

171 10 1
                                    

Hastane

Azadın ağzından

Yaklaşık yarım saattir burda bekliyorduk. Hastaneye girdiğimiz gibi babaannemi yoğun bakıma aldılar. Yoğun bakımının kapısı açıldı ve içerden doktor ve hemşire çıktı. Babam bi hışımla kalktı yerinden ve doktorun yanına gitti.

"Doktor bey Annemin durumu nasıl?"

"Botan bey maalesef anneniz.."

Xelifan konağı

Rozerin salonda resmen volta atıyordu. Acaba Efsun neneye bişey olacak mıydı? Onlar gittiğinden beridir kafası düşüncelerle doluydu. Rozerin hala salonun içinde volta atarken içeri Dilan girdi.

"Noldu? Betin benzin atmış, bembeyaz olmuşsun."

"Efsun nene için telaşlıyım ondandır"

Dilan, Rozerine daha da çok yaklaştı.

"O kadar da endişelenmene gerek yok sanki"

"Sen iyi misin? Kadın burda yere düştü kafasından ne kadar kan geldiğini görmedin mi? Nasıl oluyorda bu kadar rahat olabiliyorsun sen?"

Dilan gözlerini kısıp bu sefer büyük adımlarla yaklaştı Rozerine.

"Rahat olduğumu nerden çıkardın? Hem söylemeyi unuttum Azad Ağa nın odasında sana bir sürprizi vardı"

"Bu karmaşada ne sürprizi Dilan?"

"Yeni değil sabah hazırlamıştı aslında Efsun nenem öyle olunca o kargaşanın içinde unuttu"

"Allah alla ben gidip bir bakayım o zaman"

Rozerinin içindeki endişe kuş olmuştu sanki koşar adım içindeki çocuksu sevinçle yukarı çıktı.

"Bak bakalım beğenicekmisin Rozerin hanım" Dilan öyle diyip evden sessizce dışarı çıktı.

Rozerinin ağzından

Azad bana hangi ara sürpriz yapmıştı ki? Herhalde önceden planladığı bişeydi. Hızla odanın kapısını açıp içeri girdim. Yatağın üstünde bi paket duruyordu. Kutuyu açmak için ilerledim. Elime alıp açtım küçük bir kutuydu. İçinden sadece bir not çıkmıştı. Sadece bir not. Notta şöyle yazıyordu "süpriz!" Notu okumamla arkamdan tanımadığım bir sesin süpriz demesi bir oldu. Önüme döndüğümde gözlerim korkuyla açıldı. Karşımdaki Azad değildi. Hayatımda hiç görmediğim bir yabancıydı.

"Rozerin Redikan..Anlatıldığı kadar güzelmişsin."

"Sen..sen kimsin?" 

Yabancı adam geri yürüyüp kapıyı kilitledi.

"Ne? Naptığını sanıyorsun sen? Aç o kapıyı!"

"Bunu neden yapayım? Senin gibi bir güzelliğe Azad Xelifandan önce ben sahip olacam ve emin ol bugün o biricik nişanlın bile seni kurtaramıyacak"

Hızlı adımlarla yanıma gelip beni kucağına aldı. O sırada gür bir çığlık attım.

"Hey heeyy! Bırak beni! İmdaatt! Dilan yardım et! Aaahh bırak beni indir!"

"Cırlama lan kulağımın dibinde!"

Beni kucağında tutup açık pencerenin önüne götürdü. Çırpınıyor onu itiyordum ama işe yaramiyordu sıkı sıkı tutuyordu beni. O kadar sıkıyordu ki tenimin kızardığına yemin edebilirim.

KADERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin