2. Bölüm

10.5K 381 26
                                    

Gözümden hiç durmadan yaşlar dökülüyordu emir verdiği için konuşamıyordum bile
Tüm düğmeleri çözüp gömleği fırlattı
Sütyenimin askısını eline alıp gerdi ve birden bıraktı askının tene çarpma sesi ormanda yankılandı

"Şuna bak sütyenin bile yıkanmaktan solmuş sen nasıl bir genç kızsın benim yattığım kızların giydiği çamaşırlar bile senden daha değerli hem çirkin hem pasaklısın ama tenini beğendim hiç el değmemiş bembeyaz çok güzel biraz iz bırakalım dimi"

Cebinden çıkardığı bıçağı gözümün önüne getirince korkuyla irkildim bana ne yapacaktı hiç bilmiyordum umarım öldürmezdi daha 18 yaşında bile değildim
Bıçağın keskin olmayan tarafını boynumdan başlayıp göğüs çatalıma kadar sürdü

Ne kadar hareket etmeye çalışsamda bir türlü hareket edemiyordum alfa emrini geri alması gerekiyordu
Bıçağın göğsümün üzerine getirip derin bir çizik attı konuşamadığım için bağıramıyordum
O yüzden daha çok ağlamaya başladım

Jacob karşımda sırıtıyor bana zarar vermekten zevk alıyordu gözyaşlarım umrunda bile değildi lanet olası alfa çocukluğumdan beri benimle uğraşıyordu 14 yaşına gelince zorbalıkları artmıştı

Ben henüz kurdumu bulamamıştım aslında 15 yaşında bulmam gerekiyordu ama bir türlü çıkarmayı başaramadım 18. Doğum günümden sonra çıkmasını umut ediyordum

Jacob bir süre akan kanı zevkle izledi gözünde ne acıma nede pişmanlıktan eser yoktu

"İşte şimdi daha güzel oldun Alice sana eziyet etmek bana ayrı bir zevk veriyor sen çok güçsüz zavallı bir omegasın" diyerek yere tükürdü

"Seni görünce midem bulanıyor daha bir kurdun bile yok o bile seni terk etmiş sana gelmek istemiyor"

Alice'in gözlerinde ki yaş hiç durmuyordu gerçekten haklıydı kurdunu çıkarmayı başaramıyordu Alice bir hiçti kurdu olmayan birini kimse eş olarakta istemezdi

"Ağlamayı kes midemi daha fazla bulandırıyorsun seni zavallı küçük insan"

Jacob Alice'in yüzüne tükürdü ve emrini geri alarak hareket etmesini sağladı Alice kendini tutamayarak yere yüz üstü düştü bir kaç yeri çizildi bu önemli değildi kalbi bin parçaya bölünmüştü kendini biraz toparlayınca oturur pozisyona geldi göğsünün üst kısmı hala kanıyordu

Ayağa kalkıp gömleğini buldu kan akan yere bastırdı sonra gömleğini giyerek evine doğru yürümeye başladı geç olduğu için herkes uyuyordu sessizce kapıyı açıp odasına girdi
Yan taraftan kapı sesi duyunca annesinin uyandığını anladı annesi kapıyı açmadan yorganın altına girdi
Annesi kapıyı açıp

"Geldin mi Alice"

"Geldim anne merak etme çok yorgunum uyuyacağım"

"Tamam kızım iyi geceler"

"İyi geceler anne"

Annesi gidince Alice kalkıp gömleğini çıkardı yan tarafında olan su bardağını alıp temiz bir bezle yarasını sildi mikrop kapmasını istemiyordu

Gözyaşları ile uykuya daldı 18 yaşında olunca umarım eşimi bulup çok mutlu olurum diye hayal kurmayı ihmal etmedi

Canavar Alfa'nın KalbiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin