Canavar Alfa'nın Kalbi

33. Bölüm

"Seni görür görmez gözlerinde kayboldum jayden Alice'den bile önce gördüğüm ilk sendin"

"Seni işaretlediğimiz saatler gündüz vaktiydi yani sen benim normal halimi gördün bu halimi kabul etmezsin diye çok korkmuştum"

"Daha öncesini bilmiyorum ama şu an ki halin çok vahşi değil ve zamanla aşkımızın büyüye galip geleceğine inanıyorum benim senden korktuğumu yada vazgeçeceğimi düşünme"

Jayden bana daha cevap vermedi burnunu boynuma sürtüp kokumu içine çekti bende başımı yana yatırarak ona geniş alan sağladım bu içimde kelebekler uçuşmasını sağlıyordu eşimle olmak çok heyecan vericiydi

Saatlerce onunla zaman geçirdik sabaha doğru artık sürüye dönme zamanı gelmişti
Koşarken gördüğüm cesetler midemin burkulmasına neden oldu hepsi bizim sürüden değildi ama boşuna heba olan onlarca can vardı

Evimizin önüne gelince dönüşüp eve girdik üzerimizi giyinip kalan sağ kurtların yanına geldik herkes perişan haldeydi benim ailem ve Liam iyiydi

           
                               Ethan

"Sürünün durumu nedir Liam"

"15 ölü 20 yaralı var maalesef Ethan"

Sinir beynime girdi 15 ölü vermek içimi acıttı sürümün her bir üyesi benim için çok değerliydi ailelerini üzgün gördükçe bende üzülecektim onların acısını kalpten paylaşacaktım

"Ölüleri toparlayın cenaze töreni yapılacak yaralılar tedavi edilsin sürümüzün başı sağolsun"

"Tamam alfa Ethan"

Alice'i alıp çalışma odama çıktım ölülerin listesi masama geldi onları kaydedip defnedecektik Alice'in kendini suçladığına emindim

"Bu senin suçun değil bebeğim"

"Bilemiyorum Ethan ben olmasam bunlar yaşanmayacaktı"

Güzel gözlerinden akan yaşları elimle sildim alnına bir öpücük kondurdum

"Seninle olmak bu sürüye Luna olman kaderimizde vardı onlar boşuna ölmedi her sürünün başına gelen birşey ve intikamları alındı tatmin olmadım ama Jacob'un geberdiğini bilmek şimdilik sinirimi biraz yatıştırıyor"

"Cehenneme gitmiştir inşallah pislik"

Bugün müsait değilim o yüzden kısacık bir bölüm attım keyifli okumalar 🌹