Canavar Alfa'nın Kalbi

43. Bölüm

Bebeğimi kucağıma verdikleri zaman hıçkırarak ağlamaya başladım bu his çok farklıydı doğum biraz zor geçsede onu kucağıma aldıktan sonra herşeyi unutmuştum
Minik kızım her şeye değerdi

Bebeğimi odadan çıkarıp babasına verdiler biraz sonra Ethan bebeğimizle odaya girdi gözleri dolu doluydu ve duygusal bir havası vardı benimde gözümde yaşlarla hafif tebessüm ettim Ethan aynı şekilde karşılık verdi

Yanıma yaklaşıp alnımdan öpünce daha fazla ağlamaya başladım şu an her şey için ağlayabilirdim çünkü çok duygusal hissediyordum sanki tüm dünyanın yükü omuzlarımda gibi hissediyordum

"Bana verdiğin bu küçük mucize için çok teşekkür ederim bebeğim"

Sesimi bulup konuşamıyordum o yüzden sadece başımı salladım
Ethan durumu mu anlayıp üstelemedi
Bir süre sonra kapı çalındı Ethan gel diye seslenince anne babam abim ve Liam içeri girdi

Annem bana sarılıp ağlamaya başladı o ağlayınca bende ipler tamamen koptu
Bir süre ağladık etraftan gelen seslere kulağımızı tıkadık şu an annemle birbirimizi anlamamızın en iyi yolu birlikte ağlamaktı

Herkes iyi dileklerini sundu bir gece hastanede kaldık kimse evine gitmemiş sabaha kadar beni beklemişlerdi gerçi bende aralıklarla uyumuştum çünkü iki saatte bir beslenmesi gereken bir minik vardı

Annem emzirmeme yardımcı oldu ebe de arada gelip kontrol etti benim minik kızım tam bir savaşçıydı bir kaç denemeden sonra yavaş yavaş emmeye başlamıştı ilk 40 günümüz zor geçecekti bunu atlatmanın en iyi yolu annemdi o herşeyi daha iyi bildiği için onunla lohusalığı mı atlatabilirdim

Öğlen civarında hastaneden evimize döndük annem babam Ethan Liam ve David gece yarısına kadar kimse evden ayrılmamıştı sonra zorda olsa David ve Liam'ı yolladık çünkü fazla kalabalık ve ses kafam kaldırmıyordu

Kızımızın beşiği bizim odamızdaydı ağladıkça onu emzirmeye çalıştım Ethan her zaman benimle beraber uyandı bana yardımcı oldu yapamadığımız yerde annemi çağırdık
Ethan her zaman güzel sözler söylüyor beni şımartıyordu hemde kızımızı nazlıyordu

2 ay sonra

Tüm aile birlikte kahvaltı yapıyorduk kızımız elisa artık iki aylık olduğu için biraz daha rahattık tabi bebekler yemek yiyen ve uyuyan anneleri sevmediği için hemen uyanıp kahvaltıda yine kendisiyle ilgilenmemizi sağlamıştı

Ethan iyi bir baba olmasaydı lohusalığı kolay geçiremezdim ben her ağladığım zaman alnımdan öpüyor güzel sözleri ile rahatlatıyordu iyi ki Ethan ile tanışmıştık yine olsa yine onunla evlenirdim

Abim ve Liam çok mutluydu abimin böyle uysal ve sadık olacağını söyleseler hayatta inanmazdım tek gecelik ilişkiler dışında kimseyle olmamıştı

Tüm ailem mutluydu dolayısıyla bende mutluydum Ethan ile kurduğumuz yuvamız örnek olabilecek bir yuvaydı adam gibi adamdı arada tartışma olsa bile orta yolu bulup birbirimizin gönlünü alıyorduk

Hayattan beklediğim yuva kesinlikle buydu
Beni anlayan bir eş ve sevgi dolu yüreği
Doğru kişiyi bulduğunuz zaman bunu anlıyorsunuz
Doğru kişi olduğunu düşündüğünüz kişiye dört elle sarılın mutluluk yakanızı asla bırakmasın

Benimle bu bölüme kadar gelip okuyan tüm okuyuculara teşekkür ediyorum sizleri seviyorum ❤️❤️❤️