Canavar Alfa'nın Kalbi

11. Bölüm

                    Karakter tanıtımı

Alice
167 boy
Balık etli 60 kilo
Saçları kızıl çok koyu olmayacak şekilde
Gözleri ela, yaş 18

Ethan
185 boy
75 kilo
Saçları sarıya dönük
kahverengi gözlü
Yaş 26

Jacob
180 boy 70 kilo
Gözleri mavi
Sarışın
Yaş 24

                                Jacob'dan

Önümde ki kız gerçekten Alice miydi onun bu sürüde ne işi vardı hemde Ethan'ın yanında
Gözümü kırpmadan onu izliyordum bu kız bu kadar güzel miydi sürekli şapka takıp kendini gizler hiç makyaj yapmazdı burnunda ve yanaklarında çilleri olan sıradan bir kızdı ama şimdi çok güzel görünüyordu

Ethan elini Alice'in beline atınca gözlerim elini buldu Alice elini Ethan'ın elinin üzerine atınca kaşlarım çatıldı içimde anlamlandıramadığım bir sinir dalgası geçti benim olana nasıl dokunabilirdi

Ethan ağzını açıp konuşmaya başlayınca daha fazla sinirlendiğimi hissettim

"Hepiniz hoşgeldiniz sizi eşimle tanıştırmak istiyorum 1,5 ay önce buldum ve artık o benim Luna'm"

Ne demek benim Luna'm Alice benim eşimdi
Alice başını hiç kaldırmadan sadece dinliyordu bana baksa gözümde ki siniri görecekti benden her zaman korkuyordu yinede korkardı ve korksundu

Tanışma faslı bitince yemek masasına geçtik herkes oturunca bende yanımda ki sevgilimle oturdum herkes eşiyle gelmişti bense sevgilimle
Zaten 3 sürü alfası ve yanımızda kadınlarımız vardı 2 gün burda kalıp haydut sorununu çözmeye çalışacaktık

                          Alice'den

Jacob'un olduğu tarafa bakmaya korkuyordum o benim en büyük zorbamdı ve eşim olduğunu öğrenince çok şaşırmıştım eş bağı ile ayaklarım beni direk ona götürmüştü onunla eş olmayı asla istemezdim ama ay tanrıçası bizi birbirimiz için seçmişti beni reddetiği zaman ki acıyı asla unutmayacaktım iyi ki beni Liam ve Ethan bulmuştu
Ethan sayesinde yeniden hayata dönmüştüm

Destek vermek istercesine elimi okşayınca gözlerim Ethan'ın yakışıklı yüzünü buldu ona burukça gülümsedim başımı sallayarak onu sessiz şekilde cevapladım yemek çoğunlukla sürü ve haydut konuşmalarıyla geçiyordu sıkıldığımı hissettim ama yapacak birşey yoktu ev sahibi olarak oturduğum yerden kalkamazdım

Yemek bitince oturma odasına geçtik Jacob'un gözlerini sürekli üzerimde hissedip huzursuz oluyordum keşke bir an önce defolup gitseydi aklından geçenleri tahmin edebiliyordum kesin beni öldürmek istiyordu
Korkumu yenemiyordum sürekli zorbalıklarına maruz kaldığım için her an kendimi koruma iç güdüsü ile dolup taşıyordum bu histen kolay kurtulamayacağım kesindi bu his resmen ruhuma aşılanmıştı

Ethan korkumu hissetmiş gibi elini dizime koydu minnetle elimi elinin üzerine koydum ondan yayılan güven beni sakinleştiriyordu o beni istemese bile eşimdi ve eşimle temas etmek bana iyi geliyordu

Ethan'a yaklaşıp kulağına uzandım benim yaklaştığımı hissedince irkildi

"Lavaboya gideceğim olur mu"

Ethan bir süre durdu ardından derin nefes alarak başıyla beni onayladı ayağa kalkınca herkesin bakışları bana döndü müsaade isteyerek odadan çıktım üst kata çıkıp ortak banyoya ilerledim elimi su doldurup yüzüme attım bunu bir kaç kez tekrarlayıp kendime gelmeye çalıştım Ethan olmasaydı bu geceyi atlatamazdım

Banyoda çok kaldığımı düşünüp çıktım kapıdan çıkar çıkmaz birine çarptım sendeleyerek bir kaç adım geriye gittim tam özür dileyecekken başımı kaldırıp önüme baktım karşımda Jacob'u görünce kalbim korkuyla atmaya başladı şimdi bana ne yapacaktı hiç bilmiyordum...