YAZ AŞKI

3.Bölüm

Bir saatdir bahçede oturmuştuk. Telefonuma gelen mesaj sesiyle telefonu elime aldım. Babam yazmıştı.

𝘚𝘪𝘻𝘪 𝘣𝘦𝘬𝘭𝘪𝘺𝘰𝘳𝘶𝘻 𝘰𝘵𝘰𝘱𝘢𝘳𝘬𝘵𝘢.

                             𝘛𝘢𝘮𝘢𝘮 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘺𝘰𝘳𝘶𝘻.

❤️

Babam hep kırmızı kalp atardı bana. Emoji favorim ola bilirdi. Her neyse devam edelim.

"Babamlar bizi otoparkta bekliyormuş. Gidelimmi?"

"Sanki hayır desem gitmicez. Başka şansımızmı var?"

"Hayır dersen seni zorla oraya götürücek halim yok yaa."

"Babam senin baban kadar anlayışlı değil."

Benim kararıma karşı gelemez koçum.

"Sorun değil. Gitmiyoruz hatta. Takılırız birlikte."

"İzin al bakalım o zaman"

Heee artık bana güveniyordu demek ki.

Babamı aradım. Telefonu açınca "Alo?" Dedi. Tatlı sesle konuştum.

"Mertle takılıcaz. O ortağına söyle sinirlenmesin hemen."

"Tamam tamam. Eve geç gelmeyin ama." Dedi babam. "Tamam" dedim telefonu kapattım.

"Hadi gel gidelim." dedim sanki çok bir şey yapmış gibi egoya girerek.

"Gerçekten izin verdim mi lann? Akşama bağırırsa seninle bir daha konuşmam ona göre davran." tehtit etmese iyidi

"Hee lann izin verdi. Konuşmasan konuşma mecbursun ki bana." dedim gülerek.

"Ee nereye gidecez?" Dedi gülerek.

"İstersen bize geçelim. Babamlar zaten sizinkilerle yemekte olucak. Rahat takılırız bizde. Akşamda birlikte gideriz size."konuşarak yürümeğe başladım

"Olur. Evet sende gel birlikte gidelim eve"dedi yere bakarak.

"Korkuyon mu lan karanlıktan"dedim kıkırdayarak.

"Yok be ne alakası var. Sadece gel işte babamla konuşursun belki lazım olur"

Karnının derdi benimle gelmek değilmiş. Bu üzdü biraz.

***

Eve geçtik. Mert'le salonda oturmuştuk. Temizlikçi kadın bize. Atıştırıcak bir şeyler getirdi. Televizyonu açtım. Rast gele bir film seçtik birlikte.

Film bittiğinde saat 9 olmuştu bile. Mert'e baktım konuşmağa başladım

"Film baya iyidi. Seninle zaman geçirmekte. Ama eve gitmezsen baban sana güzel bir film çekicek."

Sesli güldü ve ayağa kalktı. Ben yerimden kalkmayınca bana döndü.

"Ee sen gelmiyormusun benimle?"

"Geliyim mi? Baban zaten kızmaz korkma bir şey olursa ararsın beni."dedim

"Birlikte yürüseydik yaa güzel olurdu."

Neeee?! Benimle yürücek diyemi istedi bunu. AHAHAHA

"Tamam. Çıkalım o zaman" dedim

Kapıya gittik ayakkabımızı giydik. Evden çıktık.

Yolu yürüdük. Evimiz çok uzak değildi. Max 10 dakikaya geldik.

Kapıyı çaldık. Temizlikçi kadın açtı. Selam verdi ve içeri geçtik.

"Babamlar daha gelmedimi?" dedi Mert sevinçle.

"Hayır. Birazdan gelirler."dedi temizlikçi kadın ve mutfağa döndü.

"Odama çıkalım sizinkilerde gelince ineriz."

"Olur çıkalım" dedim sadece

Uzun ahşap basamakları çıktık. Odasına geçtik.

Ferah, gri, büyük odası vardı. Her tarafta FENERBAHÇE'ye ait resimler, posterler vardı.

Allah kahr etmesin. Ben Galatasaraylıyım lann.

Yatağa oturdu. Benim odamda yaptığı gibi yaptım. Çalışma masasının önünde duran sandalyeye oturdum.

Bana baktı ve tatlı gülümseme yaptı.

"Aşırı yoruldum bu gün" dedi.

"Ne kadar çabuk yoruluyorsun sende" dedim alaylı sesimle

"Nasıl lan sen hala yorgun değilmisin?"

"Yok, çok yorulmam ben. Zaten bünyem alışık böyle şeylere"

"Alışık derken neyi kast ettin ki?"

"Sen benim box'la ilgilendiğimi bilmiyorsun tabii" sözümle gözleri parladı.

"Gerçekten mi? Aslında bende futbolla ilgileniyorum"

Tam lafı bittiği anda kapı çaldı.