Labirent: Ölümcül kaçış (Minho ile)

7. Bölüm -Belki bir umut çıkışı-

Hepinize selam, kitabımı 150 kişiden fazla kişi okuyor ve bu benim için gerçekten çok güzel bir şey. Okuyanlar kitabımı oylarsa çok sevinirim. Tekrardan teşekkürler.

Minho: Normalde yarın Labirente girecektim ama artık başka bir koşucu girsin. Sabah erken saatlerde başlarız.

Tina: İyi peki o zaman sen beni uyandırırsın.

Dedim ve hızlıca yatağıma doğru ilerledim. Zaman çok hızlı geçiyordu. Bir süre sonra Chuck yanıma geldi.

Chuck: Hadi anlat, ne gördün ormanda?

Dedi ve yere oturdu ilk başta tereddüt etsem de anlatmakta karar kıldım.

Tina: Bugün revire bir iki kişi geldi. Onlardan biri de Gally di. Biraz kavga ettik, tabii bende çok sinir oldum biraz kafa dağıtmak istedim. Jeff den izin alıp Labirent duvarlarını boydan boya yürüyerek ormana gittim.

Chuck: Tek başına mı?

Tina: Evet.

Chuck: Eee sonra ne oldu?

Tina: Ondan sonra etraftan sesler geldi. Birden çalıların arasından kedi çıktı. Onu biraz takip ettim beni labirent duvarına getirdi. Duvarı biraz inceledikten sonra bir kapı fark ettim. Gerçek mi? Değil mi? Diye bakmak için biraz ittirdim ve gerçek olduğunu anladım.

Chuck: Kedi? Kapı?

Tina: Evet kedi ve kapı.

Chuck: Emin misin?

Tina: Hiç olmadığım kadar.

Chuck: Tina, yanlış görmüş olabilir misin? Kayrandayız, burada hayvan olmaz.

Tina: Biliyorum ama- Bak yarın seni kediyi gördüğüm yere ve ondan sonra kapının oraya götüreyim, kendi gözlerinle gör.

Chuck: Peki olur. Hadi yatalım. İyi geceler.

Chuck tam yatarken konuştum.

Tina: Chuck, bana gerçekten inanıyorsun değil mi?

Chuck derin bir iç çekti.

Chuck: Evet inanıyorum. İyi geceler

Tina: Sana da.

Hamağa yattım ve uyumak için gözlerimi kapadım. Yaklaşık 20 dakika sonra hâlâ uyuyamamıştım. Chuck inandım desede bana gerçekten inanmıyordu. Minho da inanmamıştı. Ya düşündüklerim gerçek olursa? Ya benim deli olduğumu düşünüp gerçekten de Labirente atarlarsa?

Labirentte gelen Izdırap veren sesleri yoğunlaştı. Uyumamı engelliyorlardı. Bunca insan bu gürültüde nasıl uyumayı başarıyor. Gerçekten anlamıyorum. İçimde Labirente karşı hâlâ büyük bir korku var. Geldiğimden beri doğru düzgün uyuyamadım. Özellikle Labirentte kaldığım gün ve günün akşamı kabus gibiydi. Bu düşünceleri bir kenara bırakıp uykuya daldım.

***

Gözlerimi yavaş yavaş açtım ve hamakta doğruldum. Hava çok aydınlanmamıştı. Tahmini olarak saat sabahın 5 iydi. Hızlıca ayaklandım ve Chuckın yanına gidip onu uyandırmaya çalıştım.